نظام آموزشي كشورهاي جهان

• ملاحظات
• ارتباطات
• جمعيت
• ساختار آموزشي
• آموزش پيش دبستاني
• آموزش پيش دانشگاهي
• آموزش پايه
• آموزش ابتدايي
• آموزش متوسطه
• آموزش عالي
• آموزش بزرگسالان
• آموزش معلمان
• آموزش ضمن خدمت
• آموزش فني حرفه اي
• آموزش استثنايي
• آموزش غيررسمي
• آموزش عالي از راه دور
• همكاريهاي بين المللي آموزشي
• مشاوره تحصيلي
• قوانين آموزشي
• نظارت آموزشي
• ارزيابي آموزشي
• مديريت آموزشي
• هزينه هاي آموزشي

ساختار آموزشي > آموزش فني حرفه اي

آموزش فني و حرفه اي

ساختار آموزشي

آموزش فني و حرفه اي اساساً گروه سني 14 تا 15 ساله را در بر مي گيرد. دانش آموزان در سال نهم تقاضاي يادگيري يك فن  يا حرفه را بلافاصله بعد از تكميل تحصيلات اجباري مي كنند. آموزش فني و حرفه اي، آموزش مقدماتي افراد جوان را تكميل مي كند و آنها را به سمت فعاليت روزانه و زندگي همراه با كار با آماده كردن آنها براي يك شغل و حرفة ويژه سوق مي دهد.با ارائة طيف وسيعي از اطلاعات و با آشنا كردن دانش آموزان با شيوه هاي كاري مختلف و محيط كار محلي، آموزش فني و حرفه اي انتخاب شغل و حرفه را آسان مي سازد. رشته هاي اجباري كه مطابق با شغل مورد نظر تمايز يافته اند، اين اجازه را به دانش آموزان مي دهند تا 9 درس در هفته از رشته هاي اجباري انتخابي مانند تكنولوژي، صنعت و تجارت، مطالعات اجتماعي  زيست شناسي يا كشاورزي را انتخاب نمايند. دانش آموزان ممكن است در 6 درس در هفته از رشته هاي اجباري درسه گروه مستعد نام نويسي نمايند. بازديد از شركت و كار آموزي در كارگاه ها، مدارس فني و حرفه اي يا شركتها، دانش آموزان را با محيط كار آشنا مي سازد. تمامي دانش آموزان در دورة آموزش فني و حرفه اي طرز استفاده از كامپيوتر در مقاصد علمي و فني، بويژه به عنوان بخشي از رشته هاي اجباري انتخابي مي آموزند. متناسب با وضعيت محلي، دورة آموزش فني و حرفه‌اي، در مدرسة جداگانه يا همراه با يك مدرسة آموزش اجباري عمومي اداره مي شود.

كالجهاي فني و حرفه اي

کالجهاي مقدماتي متوسطه

كالجهاي فني و حرفه‌اي و كالجهاي فني متوسطة سطح مقدماتي نه تنها ارائه دهندة آموزش جامع مي‌باشند، بلكه آموزش فني حرفه‌اي عملي براي مشاغل خاص در اين كالج‌ها ارائه مي‌شود. اين مدارس بصورت تمام‌وقت (به استثناي كالجهاي كار بزرگسالان) مي‌باشند.دانش‌آموزان عموماً بعد از تكميل هشتمين سال يا موفقيت و قبول شدن در سنجش توانايي پذيرفته مي‌شوند. بسته به رشته و بخشي كه آنها در آن مطالعه مي‌كنند، اين مدارس دوره‌هايي به مدت يك تا چهار سال را آموزش مي‌دهند. اين دوره‌هاي بر روي آموزش عملي در كارگاه مدارس آزمايشگاه‌ها و بخش‌هاي عملي متمركز يافته‌اند.دانش‌آموزان بايد در آموزش عملي اجباري در شركتها، شركت كنند يا در طي تعطيلات تابستانيشان در اين آموزش‌ها شركت كنند (تعطيلات تابستان و مدت آموزش اين دوره در برنامة آموزشي آورده شده است؛ در مدارس تجاري و بازرگاني كارآموزي تابستاني اختياري مي‌باشد). شرايط ورود به سال تحصيلي بعدي در قانون ارزيابي آورده شده است. بعد از تكميل اين نوع از مدرسه، دانش‌آموزان ممكن است با حضور در دوره‌هاي تكميلي ورود به دانشگاه، شركت نمايند. اين دوره‌ها (4 تا 6 نيم ترم) طبق درخواست دانش‌آموزان و در بعضي از بخشهاي كشور، نه در تمامي نواحي كشور، برگزار مي‌گردند. دانش‌آموزاني كه حداقل سه سال از كالج فني حرفه‌اي يا كالج فني متوسطة سطح مقدماتي را با موفقيت پشت سر گذاردند، به مشاغل عادي دسترسي پيدا مي‌كنند.كالجهاي فني و حرفه‌اي و كالجهاي فني متوسطة سطح مقدماتي بخشهاي اصلي ذيل را تحت پوشش خود قرار مي‌دهند:

ـ كشاورزي و جنگل‌داري

ـ صنعت و تجارت (تركيبي از آموزش در تجارت و توريسم)

ـ تجارت

. منشيگري و امور اداري

. بازرگاني (مدارس متوسطة تجاري)

ـ هنرهاي فني، صنعتي و هنرهاي دستي

. صنعتي و فني

. صنايع نساجي

. توريستم

. هنر و صنايع دستي

ـ مشاغل اجتماعي

ـ حرفه‌هاي پرستاري (بر اساس قانون مربوط به پرستاري)

ـ حرفه‌هاي فني ـ پزشكي (بر اساس قانون مربوط به پرستاري)

از سال 85/1984، تعداد دانش‌آموزان كالجهاي فني و حرفه‌اي و كالجهاي فني متوسطة سطح مقدماتي مخصوصاً در كالجهاي تجربي 4 درصد در سال كاهش داشته است. اين گزارش در برگيرندة تمايل و گرايش به سمت كالجهاي فني و حرفه‌اي و كالجهاي فني متوسطة سطح عالي است كه منتج به امتحان ورود به دانشگاه مي‌شوند. علاوه بر آموزش دركالجهاي فني و حرفه‌اي و كالجهاي فني متوسطة عالي و مقدماتي، ميزان قابل توجهي از آموزش مقدماتي بواسطة برنامه‌هاي آموزشي كارآموزي ارائه شده است. آموزش كارآموزي كلاً بواسطة سيستم دو گانة آموزش در تجارت يا صنعت، همراه با تئوري در يك مدرسة فني و حرفه‌اي اجباري مشخص و توصيف شده است. در حالي كه كارآموزي بر اساس قراردادي كارآموزي مطابق با قانون كار مي‌باشد كارآموزان براي آموزش اجباري در نظر گرفته شده‌اند زيرا آنها بايد در مدرسة فني و حرفه‌اي نيمه وقت ثبت‌نام نمايند.50 درصد جوانان 15 تا 18 سال براي حرفة آينده‌شان همراه با برنامة آموزشي كارآموزي دوگانه آماده مي‌شوند.بيش از 60000 مؤسسه و شركت در برنامة آموزش كارآموزان دخيل مي‌باشند، مخصوصاً شركتهاي كوچك و متوسط در رشته‌هاي تجارت و بازرگاني، صنايع دستي، توريستم، كه تقريباً 80 درصد از كل دانش‌آموزان را آموزش مي‌دهند. مؤسسات صنعتي و كارگاههاي آموزش هنرهاي مدرن نيز سهم قابل توجهي در آموزش افراد جوان دارند. در حال حاضر، مجموعي از 220 حرفه و صنعت از طريق برنامة كارآموزي تحت پوشش قرار گرفته‌اند. عمومي‌ترين اين رشته‌ها براي كارآموزان دختر، فروشندگي، آرايشگري، كار اداري، پيشخدمت زن / آشپز، و براي كارآموزان پسر، مكانيك ماشين، نجار و درودگر، لوله‌كش و تكنسين برق، بنا و اپراتور ماشين مي‌باشند.تمام كارآموزان از زماني كه وارد دورة كارآموزيشان مي‌شوند تا هنگامي كه اين دوره را به اتمام رسانند يعني تا زماني كه با موفقيت سال آخر را همراه با امتحان در مدرسة فني و حرفه‌اي به پايان رسانند، در مدرسة فني و حرفه‌اي اجباري نيمه وقت حضور مي‌يابند، آموزش كارآموزي و مدرسه اجباري نيمه وقت حداقل دو سال به طول مي‌انجامد، اغلب كارآموزان اين دوره را در سه سال به پايان مي‌رسانند. به منظور پذيرفته‌شدن در آموزش كارآموزي، جوانان بايد دورة نه سالة آموزش اجباري را به پايان رسانند، كارآموزان در پايان اين دوره حداقل از سن 15 برخوردار مي‌باشند.مدارس فني و حرفه‌اي نيمه وقت اجباري، آموزش ويژه و مقدماتي (اساسي) را ارائه مي‌كنند. هدف كلي اين مدارس، افزايش و تكميل آموزش كارآموزي است كه در ارتباط با تجارت و صنعت ارائه مي‌گردد. تعدادي از رشته‌هاي اجباري عملي و تئورتيك ويژه در دو گروه مستعد آموزش داده مي‌شوند.برنامة آموزشي، آموزش عمومي در تمامي مدارس فني و حرفه‌اي نيمه وقت، در برگيرندة سياست، زبان آلماني و ارتباطات، اقتصاد و نامه‌نگاري، حسابداري و زبان خارجي مربوط به حرفه (انگليسي، فرانسوي) مي‌باشند.رشته‌هاي تئوري و عملي بسته به انتخاب نوع كارآموزي فرق مي‌نمايد.كارآموزان در مدرسة متوسطه اجباري به مدت 9 ساعت در روز و 5 تا 6 روز در هفته در طي سال تحصيلي حضور مي‌يابند و يا در دسته‌هاي جداگانه حداقل به مدت 8 تا 10 هفته از سال تحصيلي يعني 9 ساعت در روز و 5 تا 6 روز در هفته در طي سال تحصيلي حضور مي‌يابند. مدارس فني و حرفه‌اي اجباري فصلي، دوره‌هايي را در طي يك فصل ويژه از سال تحصيلي ارائه مي‌نمايند. قواعد كلي فرايند و روند ارزيابي يعني دادن نمره و گزارشات، همانند مقررات عمومي مي‌باشند.آموزش كارآموزي با آخرين امتحان كارآموزي به پايان مي‌رسد. بعلاوه، كارآموزاني كه بطور كامل آموزش ديده‌اند توسط مدرسة فني و حرفه‌اي اجباري نيمه وقت، مدركي دال بر اتمام دوره ارائه مي‌شود.

معلمين آموزش عمومي، تجارت و مديريت، نگارش و دروس فني، بايد مدرك امتحان ورود به دانشگاه و دو سال تجربة حرفه‌اي و شغلي را داشته باشند. آنها در ابتدا 6 هفته آموزش را در طي دو سال از قرارداد آموزشي‌شان با كالج آموزش معلم كه به دريافت مدرك آموزشي ختم مي‌شود پشت سر مي‌گذارند.آنها بعدها از وظايف آموزشي‌شان براي به پايان رساندن يك سال دوره آموزشي در كالج آموزش معلم فني و حرفه‌اي فارغ مي‌شوند. آموزش در كارگاه بوسلية كارگران ماهر با 6 سال تجربه در حرفه و شغل‌شان و داراي مدرك استاد صنعتگر داده مي‌شود.

كالجهاي تکميلي متوسطه

براي پذيرش در كالج فني و حرفه‌اي و كالج فني متوسطة سطح تكميلي، دانش‌آموزان بايد هشتمين سال و گزينش استعداد را با موفقيت پشت سر گذارند. كالجهاي فني و حرفه‌اي و كالجهاي فني متوسطة سطح تكميلي، آموزش فني و حرفه‌اي و آموزش عمومي را ارائه مي‌نمايند و هر دوي اين آموزش به تمرين شغلي و مهارت و ورود به دانشگاه معطوف مي‌شوند. (امتحان ورود به دانشگاه) آموزش بصورت تمام وقت و به مدت 5 سال بطول مي‌انجامد.برنامة آموزشي به سه بخش متساوي و برابر تقسيم مي‌شود : آموزش عمومي، دروس تخصصي نظري و عملي فني و حرفه‌اي (اين تمرين‌ها در كارگاه‌هاي مدارس، آزمايشگاه، آشپزخانه‌ها و مكانهاي عملي و فني ديگر صورت مي‌گيرد).دانش‌آموزان مدارس فني و حرفه‌اي و مدارس فني متوسطة سطح تكميلي بايد در آموزش عملي اجباري تجارت و صنعت در طي تعطيلات تابستاني شركت نمايند (زمان و مدت اين دورة آموزشي در برنامه آموزشي آورده شده است؛ در مدارس تجاري دوره‌هاي آموزشي بصورت اختياري مي‌باشند).دانش‌آموزاني كه با موفقيت كالجهاي فني و حرفه‌اي و فني متوسطة تكميلي را پشت سر گذارند، در تمرين و بكار بستن حرفه‌شان بعد از سه سال از تجارب حرفه‌اي مجاز دانسته مي‌شوند.همچنين آنها ممكن است به حرفه‌هاي عادي و روزمره دسترسي داشته باشند بعد از كسب سه سال تجربة حرفه‌اي در رشته‌شان، دانش‌آموزاني كه كالجهاي فني متوسطة سطح تكميلي و كالجهاي متوسطة تكميلي كشاورزي‌ جنگل‌داري را به اتمام رسانند، ممكن است Ingenieur ناميده شوند.مهمترين كالجهاي فني و حرفه‌اي و فني متوسطة تكميلي به قرار ذيل مي‌باشند :

ـ كالج فني متوسطة تكميلي (رشته‌هاي : مهندسي پزشكي، مهندسي برق، مهندسي الكترونيك، پردازش اطلاعات الكتريكي، مهندسي عمران و ساختمان، مهندس شيمي، مهندسي صنايع نساجي، مهندسي تجاري و غيره).

ـ كالج متوسطة تكميلي تكنولوژي لباس و مد

ـ كالج متوسطة‌تكميلي توريستم

ـ كالج متوسطة تكميلي تجارت

ـ كالج متوسطة تكميلي صنعت و تجارت

ـ كالج متوسطة تكميلي كشاورزي و جنگل‌داري (رشته‌هاي: كشاورزي، باغباني، تاك‌پروري، پرورش ميوه، جنگل‌داري، گاوداري)

بيش از 50 درصد دانش‌آموزان در كالجهاي فني و حرفه‌اي و فني متوسطة تكميلي به تحصيل مشغول مي‌باشند تا در مدارس متوسطة آكادميك سطح تكميلي.

مدارس آموزش شغلي

ريشه مدارس آموزش شغلي در اتريش به قرون وسطي بر مي گردد. آموزش و تعليم مشاغل دستي و پيشه وري بر عهده اصناف بود. در قرن 19 قدم هايي برداشته شد که براي گسترش آموزش شغلي نقش تعيين کننده اي داشت. با تأسيس مدرسه هاي شغلي (مدارس عالي تر براي آماده سازي جهت فعاليت هاي علمي نظري) و همچنين تعداد زيادي از مدرسه هاي فني مهندسي (= مدارس متوسطه آموزش تئوريک فعاليت هاي عملي) و مدارس تکميلي کارآموزان امروز هنوز اين سيستم سه قسمتي موجود است. همچنين سعي در ايجاد کلاس هاي خانه داري و مشاغل مربوط به زنان نيز شده است. بعد از جنگ جهاني اول و بعد از تاسيس جمهوري اول سيستم آموزشي مجددا طرح ريزي گرديد. بر اين اساس مدارس حرفه اي ؛آکادمي هاي بازرگاني با دوره آموزشي چهار ساله و مدارس بازرگاني با دوره آموزشي دو ساله و همچنين موسسات آموزشي خانه داري و مشاغل خانمها نيز تأسيس شدند. بعد از پايان جنگ جهاني دوم يک سازماندهي جديد در سيستم آموزشي اتريش صورت گرفت که براساس تصورات متفاوت دو حزب بزرگ سيسي اتريش بشرح زير بودند:

1.طبقه بندي مدارس حرفه اي در حيطه مسئوليتهاي وزارت آموزش به استثناي مدارس آموزش کشاورزي

2.يکپارچه سازي برنامه ريزي ها (مدت آموزش در مدارس آموزش حرفه اي 5 ساله)، مدت ساعت هاي درسي، برنامه آموزشي و تحصيلي در مدارس فني و حرفه اي و همچنين موسسات آموزشي خانه داري و مشاغل خانمها (يا آموزش اجباري زبان خارجي)، اجراي برنامه آموزشي سه قسمتي فعلي : آموزش عمومي،آموزش نظري تخصصي و آموزش عملي تخصصي (برنامه موسوم به طرح 1946 lschler)

3.تاسيس مدارس حرفه اي (بجاي مدرسه هاي تکميلي قبلي ) با مدت آموزش 3 ساله، همراه با کار، آموزش اجباري (براساس نشست آموشي 1946).

حفظ واداره مدارس حرفه اي به يالتها محول شده است. علاوه بر اين تلاش هاي درباره برنامه ريزي و تعيين مجدد و نوين در اين مدارس صورت پذيرفته است.

در دوره بازسازي سيستم فارغ التحصيلان مدراس فني ارجعيت داشتند و از آن پس تحت عنوان مهندس شناخته مي شوند. قوانين مربوط به سال 1962 امکان يک سازماندهي و درجه بندي دقيق تري را در مدارس آموزش اجباري حرفهاي، مدارس متوسطه حرفهاي و مدارس عالي تر حرفه اي ايجاد کردند. براي اين که اين توسعه ها در مورد فارغ التحصيلان مدارس متوسطه و بالاتر حرفه اي نيز داراي اهميت شود، بيشتر دوره هاي آموزشي آن يک سال طولاني تر شدند. در برنامه هاي آموزشي نيز اصل برقراري ارتباط ميان و مدرسه و بخش اشتغال تعيين گرديد و اجرا شد.

در اين بخش اصول دو جانبه آموزش کارآموزان :

1- آموزش اشتغال،در صلاحيت وزارت اقتصاد،

2- آموزش حرفه اي تئوريک، در صلاحيت وزارت آموزش حرفه اي مجددا بررسي و وضع گرديد. همچنين در بخش آموزش ثانويه شکل آموزش حرفه اي «آکادمي» نيز ايجاد گرديد که در سيستم آموزش حرفه اي جاي دارد:

1- موسسات مشاغل اجتماعي (آکادمي هاي مشاغل اجتماعي)

2- موسسات تربيتي آموزش حرفه اي (آکادمي هاي حرفه اي تربيتي) براي آموزش معلمين

انستيتوهاي آموزش تربيتي شغلي (موسسات آموزشي – تربيتي) براي آموزش تکميلي و پيشرفته معلمين.

همچنين براي شاغلين امکان ادامه تحصيل در دوره ثانويه به عبارت ديگر براي دريافت مدرک دانشگاهي فراهم مي باشد. در تاريخ 1975 وظيفه مدارس حرفهاي بشرح زير مجددا مشخص و معين گرديد. انتقال دانش تئوريک شغلي، گسترش و تکميل آموزش هاي حرفه اي، ادامه آموزش هاي عمومي در تاريخ 1990 ساعت مدارس حرفه اي  بيشتر شد و يک زبان خارجي (98% انگليسي) به عنوان درس اجباري در برنامه حرفه اي جاي گرفت. در تاريخ 1995 براساس بند 17 قانون برنامه ريزي آموزشي مدارس حرفه اي تغيير کرد و در اين تغييرات دروس اجباري زير پيش بيني شدند : ديني(بر طبق دستور العمل هاي مربوط به تدريس ديني)، زبان آلماني، زبان خارجي تخصصي هر رشته، آموزشهاي سياسي و اجتماعي، دروس اقتصاد کاري و دروس عملي و نظري مورد نياز و مرتبط با رشته تحصيلي در حاليکه در دهه 60 مدارس آموزش عمومي از اهميت ويژه هاي برخورداربودند، در دهه 70 تلاش ها بر گسترش مدارس متوسطه و بالاتر حرفه اي به صورت افزايش تعداد فارغ التحصيلان متمرکز شد. مدارس زيادي در اين زمينه تاسيس يافتند، برنامه هاي آموزشي طبق نيازهاي بخش اقتصاد مطابقت گرديد و امکانات و رشته هاي آموزشي جديدي راه اندازي گرديد. از سال 1989 آموزش درس زبان خارجي به صورت درس اجباري درآمد. به خصوص در زمينه مدارس فني رشته هاي آموزشي جديد و بسياري به وجود آمده است. موسسات آموزشي مربوط به مشاغل ويژه زنان در سال 1987 به « موسسات آموزشي اقتصادي» تغيير نام دادند.اعطاي استقلال آموزشي به مدارس در چارچوب کميته گروههاي آموزشي اين امکان را براي مدارس ايجاد ميکند که با توجه به نيازهاي اقتصادي محلي دروس و رشته هاي آموزشي تخصصي را تغيير داده و مورد دقت نظر قرار دهند. از اين رو رشته هاي جديد آموزشي مي توانند بهتر تحقق يافته و زمينه عملي داشته باشند. در بخش آکادمي هاي بازرگاني در سال 1993 آموزش در مراکز کارآموزي وبر طبق برنامه آموزشي به صورت اجباري برگزار مي شود. با اجراي برنامه هاي آموزشي که به واقعيت نزديک هستند، دانش آموزان با تمرين براي شغل واقعي آينده آماده مي شوند. در کنار آکادمي هاي بازرگاني اين رشته هاي آموزشي همچنين در ساير مدارس حرفه اي نيز ارائه مي شود. براي حمايت از مراکز کارآموزي بخش کارآموزي وزارت آموزش براي سال 1993 بخش خدماتي ويژه اي تحت عنوان ACT به عنوان مرکز ارجاع بازار کارگاههاي آموزشي اتريش، عضو رابط در شبکه کارگاههاي آموزشي در سطح ملي و بين المللي و نيز کانون نوآوري بدر زمينه گسترش کارگاههاي آموزشي شناخته مي شود.با راه اندازي مرکز ارتباطاتي رسانه هاي الکترونيکي (KEM) در پائيز سال 1994 يک نقطه عطف بين المللي جهت ايجاد امکان دسترسي به اينترنت براي کليه مدارس و نيز پروژه هاي ر حال جرياندر کل جهان و همچنين سازماندهي توسعه دروس چند رسانه اي ايجاد گرديد.براساس تدابير NAP براي اشتغال و آسان سازي تسهيلات و شرايط براي کارگاههاي آموزشي تعداد کارآموزان از تاريخ 1997 رفته رفته افزايش يافته است. در حالي که ارقام دانش آموزان در مدارس متوسطه در 10 سال گذشته به شدت کاهش يافته است، اين آمار در مدارس علي تر حرفه اي افزايش يافته است.براساس مصوبه EG/43/95 شوراي اروپا در تاريخ 20 جولاي 1995 مدرک فارغ التحصيلي مدارس عالي تر حرفه اي و زير مجموعه هاي خاص آن معادل ديپلم و همچنين معادل مدرک مدارس آموزشي ثانويه حرفهاي در ساير کشورهاي اتحادهي اروپا (EU) مي باشد. بنابراين تحصيل در اين مدارس با ارائه مدرک ديپلم به پايان ميرسد.در سال 1997 با اجراء امتحانات ديپلم حرفهاي تنوع و نفوذ پذيري سيستم آموزشي بيشتر شد. هم اکنون فارغ التحصيلان سيستم دوگانه آموزشي، با حداقل 3 سال تحصيل در مدرسه متوسطه حرفه اي، مدارس آموزشي پرستاري و بهياري و يا مدارس فني پزشکي – مهندسي اين امکان را دارند که با پشت سر گذاشتن موفقيت آميز امتحان نهائي ديپلم حرفه اي براي ادامه تحصيل به دانشگاهها و مدارس علي راه پيداکنند.بدليل کمبود مشاغل آموزش در بخش اقتصاد، باهمکاري NAP براي فعاليت در طرحهاي جديد، همچون مدرنيزه کردن مشاغل آموزشي جديد، ايجاد دوره هاي آموزشي پيش نياز و نيز امکان شرکت در دوره هاي آموزشي مختلف اقداماتي صورت پذيرفت.براساس تغيير و تحول و دگرگونيها در بازار کار مشاغل آموزشي تازه اي در بخش خدمات رساني و در بخش ارتباطات مخابراتي و همچنين در بخش مديريت عمومي ايجاد گرديدند.در سال 97/1996 شرايط ورود به مدارس متوسطه و عالي تر آموزش شغلي مجددا مورد بررسي قرار گرفت. امتحان ورودي در چارچوب يک آزمون استاندارد صورت مي گرفت. شرايط پذيرش دريافت مدرک مقطع آموزشي هشتم و در مورد مدارس دانش آموزان مدارس راهنمايي اثبات توانائي و نمرات قبولي در دروس اجباري آلماني ؛ انگليسي و رياضي ميباشد.بين المللي کردن آموزش شغلي نه تنها نياز به ارائه زبان هاي خارجي را تقويت مي کند بلکه استفاده از يک زبان بيگانه به عنوان زبان تخصصي در دروس تخصصي هر رشته را ضروري مي نمايد. بعضي از مدارس دوره هاي آموزشي دو زبانه را ارائه مي دهند. در اين روش دانش آموزان اين امکان برايشان مهيا مي گردد که در کنار و چارچوب آمزوشهاي عادي خود يک مدرک معتبر بين المللي زبان نيز دريافت کنند.

آموزش عالي حرفه‌اي

رشته‌هاي آموزشي 

در سال 1999 در دانشگاههاي علمي 120 رشتة تحصيلي ارائه شدند كه بسياري از آنان در دانشگاههاي مختلف بودند، از اينرو در حال حاضر روي هم رفته 294 رشتة تحصيلي وجود دارد. در سي سال اخير با تأسيس دانشگاههاي جديد، داير كردن رشته‌هاي جديد و همچنين با افزايش تعداد اماكن تحصيلي عموماً ارائة رشته‌هاي تحصيلي در دانشگاهها به ميزان 60% افزايش پيدا كرده است. بيشتر ميزان افزايش در رشته‌هاي تحصيلي، در رشته‌هاي علوم انساني و طبيعي ديده مي‌شود. در اين زمينه 14رشته در مقطع دكتري وجود دارد كه در دانشگاهها و دانشكده‌هاي مربوطه داير شده‌اند. ارائة دوره‌هاي آموزشي و دانشگاههاي هنر و ديگر مؤسسات آموزش عالي تقريباً 90 دورة آموزشي را در اختيار متقاضيان قرار مي‌دهند. از سال1999 بيست رشتة تحصيلي در مقطع كارشناسي در دانشگاهها داير شده است. رشته‌هاي تحصيلي دانشگاههاي هنر به ميزان بيشتري نسبت به ساير از رشته‌هاي تحصيلي افزايش يافته اند (در مقطع كارشناسي) در حال حاضر 64 رشتة تحصيلي در مقطع ليسانس و حدود 25 دورة آموزشي وجود دارد. اين 64 رشتة تحصيلي به صورت دوره‌هاي عادي و دوره‌هاي كوتاه‌ مدت در شش دانشگاه هنر به روي هم 155 گرايش تحصيلي را تشكيل مي‌دهند.تقريباً 23% از اين رشته‌ها را هنرهاي تجسمي و عملي و 77% آن را موسيقي و هنرهاي تصويري تشكيل مي‌دهند. 12% از كلية رشته‌هاي عرضه شده رشته‌هاي مربوط به آموزش هنر هستند. تمام دانشگاههاي هنر مقطع دكترا هم دارند. با تغيير در قوانين رشته‌هاي تحصيلي مصوب سال 1998 و با ادغام تعدادي از رشته‌ها تعداد رشته‌هاي تحصيلي در مقطع كارشناسي به 23 رشته كاهش يافت. در ترم زمستان 2002-2001، 92 دورة آموزشي در مدارس عالي حرفه‌اي وجود داشت. رشته‌هاي ارائه شده بيشتر در زمينه‌هاي فني، تجاري و توريستي متمركز هستند.مركز دانشگاهي براي ادامة تحصيلات در ترم زمستان 2001-2000، 55 دوره آموزشي را ارائه كرد.