قوانين آموزشي
پس از استقلال كشور و رهايي از استعمار انگلستان نخستين لايحه
قانوني حوزه آموزش (لايحه 87 مصوب سال1961) در جهت فراهم آوردن آموزش اوليه رايگان
براي عموم شهروندان غنايي به تصويب رسيد .گفتني است كه در لايحه مذكور به 2 نوع
نظام آموزشي با عناوين آموزش ابتدايي ومتوسطه اشاره شده بود .از جمله موارد با
اهميت كه در لايحه مذكور بدان اشاره شده بود مي توان به موارد ذيل اشاره نمود :
1.تفويض اختيارات آموزش محلي ومنطقه اي به مقامات محلي و بومي
كه از جمله اين اختيارات مي توان به موارد ذيل اشاره نمود :
الف) احداث، تجهيز وحفاظت از مدارس ملي ابتدايي ومتوسطه در
مناطق مختلف كشور
ب) احداث، تجهيز وحفاظت از مدارس تخصصي وفني وحرفه اي از طريق
مشاوره با وزير آموزش وپرورش در مناطق مختلف كشور
بدين معني كه احداث و اداره مدارس دولتي تنها تحت اختيارات
مقامات محلي ومنطقه اي به تحقق بپيوندند.
2. دومين تبصره از لايحه مذكور به اجباري شدن آموزش براي كودكان
غنايي اذعان مي نمايد به طوريكه در بخش (1) 2 اين تبصره چنين آمده است كه هر كودك
غنايي كه به سن قانوني براي ورود به مدرسه رسيده باشد مي بايستي تحت دوره آموزشي
اجباري در مدارس تأمين شده به همين منظور قرار گيرد .
3. سومين تبصره از لايحه مذكور نيز به رايگان بودن آموزش اجباري
براي كليه شهروندان غنايي تأكيد نموده ودر بخش (2) بند20 آن چنين آمده است كه هيچ
شهريه اي جز هزينه تدارك كتابهاي درسي ، نوشت افزار ويا ابزار آموزشي مورد نياز
دانش آموزان در انجام كارهاي عملي و.... نميبايستي از دانش آموزان مقاطع تحصيلي
ابتدايي،متوسطه ومدارس فني حرفه اي و تخصصي دريافت گردد .با به روي كار آمدن دولت
جديد در سال 1966 شوراي آزاديبخش ملي با عنوان NLC مبادرت به تشكيل كميته نظارتي
حوزه آموزش با هدف بررسي مسائل ومشكلات نهفته در بطن برنامه ها وطرح هاي آموزش ملي
واتخاذ عملكردهايي جهت بر طرف نمودن نقائص وتوسعه نظام آموزشي كشور نمود .طرح هاي
پيشنهادي كميته نظارتي بخش عمده اي از مسائل ومشكلات پيرامون نظام آموزشي از سطح
ابتدايي تا سطح دانشگاه را تحت الشعاع قرار مي داد .
به عبارت ديگر پيشنهادات كميته مذكور در خصوص اعمال تغييرات در
ساختار نظام آموزشي كشور به طور عمده به عنوان تأييدي براي نظام آموزشي كشور غنا تا
به امروز بوده است .
از جمله مهمترين پيشنهادات كميته مذكور مي توان به موارد ذيل
اشاره نمود :
1. سن كودكان جهت ورود به آموزش ابتدايي مي بايستي 5/6 سال تمام
باشد .
2. آموزش ابتدايي مي بايستي در يك دوره 10 ساله ارائه گردد و
تنها وقف اي در انتهاي سال هشتم آموزشي براي انتخاب دانش آموزان محق ورود به آموزش
متوسطه منظور گردد .
3. بر طبق اين لايحه آندسته از دانش آموزاني كه سال 8 آموزش خود
را پشت سر گذارده و تمايل به ورود به آموزش متوسطه ندارند مي بايستي آموزش ابتدايي
خود را با گذراندن 2 سال تحصيلي ديگر با عنوان كلاسهاي آمادگي وپيش دوره آموزش فني
حرفه اي تكميل نمايند .
4. كلاسهاي 2 ساله آمادگي دوره آموزش فني حرفه اي مي بايستي در
جهت بر طرف نمودن نيازهاي حوزه هاي كشاورزي وصنعت كشور برگزار گرديده واين طرح در
كليه نواحي به عنوان طرح جامع ملي به اجرا كذارده شود .
5. بر طبق لايحه مذكور دوره آموزش متوسطه مي بايستي 5 سال به
طول بينجامد ودر پايان سال 5 آموزش متوسطه دانش آموزان در خور ومستعد جهت آموزش در
كلاس ششم متوسطه برگزيده گردند .
6. اولين دوره آموزش دانشگاهي نيز مي بايستي به مدت3 سال به طول
بينجامد .
لازم به ذكر است كه كميته نظارتي همچنين پيشنهاد نمود كه طرح
دراز مدت دوره 6 ساله آموزش ابتدايي ، آموزش 4 ساله متوسطه وآموزش 3 ساله دانشگاهي
به مورد اجرا گذارده شود .
به موجب اين پيشنهاد آندسته از دانش آموزاني كه قادر به ورود به
آموزش متوسطه نبودند پس از گذراندن آموزش ابتدايي ملزم يه حضور در كلاسهاي آموزشي 4
ساله بودند.
از جمله موارد آموزشي كه بنا بر پيشنهاد كميته مذكور در قالب
آموزش دوره آموزش ابتدايي گنجانيده شد مي توان به موارد ذيل اشاره نمود :
آموزش زبان غنايي ( زبان بومي ) ، آموزش زبان انگليسي ،آموزش
علوم رياضي ، آموزش تاريخ ، جغرافيا ، علوم اجتماعي ، موسيقي ، هنر ، تربيت بدني ،
آموزش علوم مذهبي وصنايع دستي .
بديت ترتيب تا اواخر دهه 1960 ساختار و بافت نظام آموزشي كشور
غنا به طور عمده اي بر نظام آموزشي كشور در دوران پيش از استقلال استوار بود .
قوانين آموزش عالي
مصوبه ي شماره 87 ، بخش هاي چهارو پنج مصوبه ي آموزش به سال
1961
حكم شماره401 NLC ، مصوب سال 1969 ويزه دانشگاه ها
حكم شماره 42 PNDC مصوب سال 1983
