براي نخستين بار، قانون آموزش علوم و مهارت‌هاي حرفه‌اي به طور
مشروح وگسترده برسي وتصويب شد. هدف اين قانون دستيابي به مقررات دقيق و مشخص آموزش
علوم و مهارت‌هاي حرفه‌اي در ساختار مدرسه وخارج از مدرسه است. مسئوليت‌هاي مؤسسات
مربوط به آموزش علوم و مهارت‌هاي حرفه‌اي تعيين شده است. فعاليت‌هاي مؤسسات
مذكور با جهت گيريهاي و فعاليت‌هاي((اداره امور ملي ))در هيئت وزيران همسو و هماهنگ
مي‌شود. برنامه‌هاي ملي گوناگوني پيشنهادمي شود و به اين طريق گروهاي سني و
سطوح تحصيلي مختلف مي‌توانند مهارت‌هاي شغلي را گسب كنند. شش برنامه با آميزه‌هاي
متفاوت، بسته به سن وسطح تحصيلات گروه تحت آموزش ارائه مي‌شود. به اين ترتيب، آموزش
حرفه‌اي براي افرادي كه حداقل13سال دارند وحداقل پايه ششم آموزش عمومي مدرسه را با
انمام رسانده‌اند تضمين مي‌شود.پنج نوع برنامه براي گسب گواهينامه مقدماتي حرفه‌اي
ترتيب داده شده است. اين گواهينامه داراي سطوحي از يك تا چهار مي باشد.پنج نوع
برنامه فوق هم‌چنين ممكن است به منظور كسب بخشي از يك شغل خاص تنظيم واجراء
شود.ششمين نوع آموزش عبارت است از برنامه‌هاي آموزش مداوم مهارت‌هاي شغلي به
منظور به روز در آوردن وبسط مهارت‌هاي كسب شده.ودر اين رابطه مقرر شد، تا نظامي كار
آمد براي نظارت بر كيفيت آموزش مهارت‌هاي شغلي وتاييد مدارك حرفه‌اي طبق
استاندار‌هاي ملي تاسيس شود. فعاليت‌هاي مر بوط به راهنمايي ومشاوره شغلي تحت
مقررات و نظم خاصي در آمده است ونظام مربوط به اين حوزه شامل مراكز مشاوره و
اطلاعات رساني شغلي مي‌شود كه واحد‌هاي تخصصي هستند كه اطلا عات و شيوه‌هاي
مناسب را جهت نظارت بر كيفيت آموزش مهارت‌هاي شغلي و تاييد مدارك حرفه اي، درهر
منطقه آموزشي فراهم مي‌كنند. مراكز فعاليت‌هاي مربوط به مشاوره شغلي را در مناطق
مختلف آموزشي كشور سازماندهي، هماهنگ واجرا مي‌كنند.
