نظام آموزشي كشورهاي جهان

• ملاحظات
• جمعيت
• ارتباطات
• تاريخچه آموزشي
• ساختار آموزشي
• آموزش پيش دبستاني
• آموزش پايه
• آموزش ابتدايي
• آموزش متوسطه
• آموزش پيش دانشگاهي
• آموزش عالي
• آموزش فني حرفه اي
• آموزش بزرگسالان
• آموزش معلمان
• آموزش استثنايي
• آموزش از راه دور
• همكاريهاي آموزشي
• مشاوره تحصيلي
• ارزيابي تحصيلي
• اصول اصلي قانون اساسي
• هزينه هاي آموزشي

ارتباطات

ارتباطات

بحث از رسانه هاي گروهي در واقع ابعاد گوناگوني دارد ، زيرا رسانه هاي گروهي افزون بر اينكه پل ارتباطي ميان دولتها و ملتها به شمار ميروند،پيوسته نمايندة افكار، آرمانها،گرايشات،سمت گيريها و نيازهاي يك ملت و جامعه نيزمي باشند.اساسا کشوراسپانيا پس از حكومت فرانكو از سال1975وارد مرحلة تازه اي ازحيات خودگرديد.

دراين مرحلة ساختارهاي سياسي،اجتماعي،اقتصادي و فرهنگي دچار تحول گرديد كه مطبوعات و به نحو اعم رسانه هاي گروهي نيز از اين دگرگوني بي نصيب نبودند.در دوران انتقال به دموكراسي (پس از سال 1975) مطبوعات عمدة اسپانيا از راست افراطي به چپ مي گرايند. ال پاپيس از روزنامه هاي مهم اسپانيا به زبان سوسياليستها تبديل شد. با وجود روزنامه هاي زياد هنوز مطبوعات اسپانيا همانند كشورهاي غربي از نفوذ اجتماعي كمتري برخوردار است و نقش راديو و تلويزيون در اين ميان بيشتر است. رسانه هاي گروهي كلا از پايگاه خوبي برخوردار بوده و به شكوفايي خاص خود در جامعه دست يافته اند. اما ادبيات و تئاتر كه دستخوش نظام سياسي نظامي فرانكو شده بودند، همچنان نياز به زمان بيشتري دارند.طي دهة1980،فيلمهاي سينمايي اسپانيا جوايز بين المللي مهمي دريافت نمودند.وزارت فرهنگ كه درسال 1977تأسيس شد به فيلمهاي هنري يارانه اختصاص داده و در فاصلة سالهاي 1980 تا 1990 مادريد با برپايي نمايشگاهها و موزه هاي هنري متعدد به عنوان مركز فرهنگي اسپانيا مطرح گرديد.

مطبوعات

در فاصلة سالهاي 1978 تا 1980،قوانين جديد مطبوعات به تصويب رسيد كه آزادي فكر،عقيده و بيان را مورد تأكيد قرار مي داد. به دنبال تصويب اين قوانين، حيات تازه اي در مطبوعات و نشريات اسپانيا دميده شد، به نحوي كه امروزه در اسپانيا بيش از120روزنامه با مجموع تيراژ روزانه 5/3 ميليون نسخه منتشر مي گردد كه از مهمترين و پرتيراژترين آنها مي توان از روزنامه A.B.C ، روزنامه YA و روزنامه ELPAIS (ال پاييس) نام برد.پرواضح است كه عمده روزنامه هاي موجود در اسپانيا جنبة محلي و حزبي داشته و مناطق و افراد خاصي را تحت پوشش قرار داده و در بردارندة موضوعات ويژه اي مي باشند.به عنوان مثال،روزنامة «بولتن رسمي دولت» كه روزنامة رسمي دولت است ، حاوي مسايل قانوني است. مجلات نيز در قالب ماهنامه ،هفته نامه ها و... از تنوع زيادي برخوردار بوده و تقريبا کليه عرصه هاي علمي و فرهنگي و اجتماعي را در بر مي گيرند. امروزه در حدود 70 مجله با تيراژي بالاتر از 000/50در اسپانيا منتشر ميگردد. نكتة حائز اهميت درخصوص مطبوعات کشور اسپانيا،اتحاديه هاي مطبوعاتي است كه از نقش بسيار مهمي در حمايت از منافع قانوني و صنفي دست اندركاران امور روزنامه ها و مجلات برخوردارند. از جمله مهمترين اين اتحاديه ها مي توان از اتحادية مطبوعات مادريد و اتحاديه نشريات ادواري نام برد.بنابر گزارش روزنامة ال موند در سال 74, نخستين گردهمايي انجمن نويسندگان و روزنامه نگاران مستقل تشكيل شد كه علاوه بر پانصد دانشجوي روزنامه نگار چهره هاي مشهوري مانند سردبيرهاي روزنامه A.B.C و روزنامه ال موند نيز حضور داشتند.گردهمايي مذكور تحت عنوان «ادبيات،مطبوعات و قدرت» به منظور انجام مباحثات آزاد در خصوص آزادي افكار و بيان بوده است . طي اين گردهمايي ،دولت فيليپ گنزالس به تعقيب روشنفكران و نويسندگان،متهم گرديد چراکه فيليپ گنزالس با ايجاد حكومت مطلق نما اسپانيا را به كشوري تبديل كرد كه از نظر روشنفكري «خواب آلود» بود و بخش اعظم ابزارارتباط جمعي و در رأس آنها روزنامة پرفروش و ممتاز ال پاييس به وسيله اي در حدت فيليپيزم (دولت فيليپ گنزالس) تبديل شد.

راديو و تلويزيون

پخش برنامه هاي راديويي و تلويزيوني تحت نظر سازمان راديو و تلويزيون اسپانيا كه از نهادهاي حقوق عمومي كشور است قرار داشته و توسط شوراي اداري12نفره اداره ميگردد.2شبکه تلويزيون دولتي،2شبكه رسمي و سراسري،7كانال محلي تحت نظارت دولتهاي خودمختار محلي و3كانال خصوصي در کشور اسپانيا وجود دارد. بر پاية گزارش سال 1990سازمان يونسكو، تعداد گيرنده هاي تلويزيوني اسپانيا بر5/15ميليون دستگاه بالغ مي گردد.راديو ملي اسپانيا نيز از4شبكه اصلي برخوردار است كه در برگيرندة برنامه هاي اطلاع رساني،موسيقي، فرهنگي و آموزشي است.