New Page 1
آموزش پيش دبستاني
ساختار آموزشي
ازمراكز پيش دبستاني در ايتاليا تحت عنوان اسكولادل اينفاتريا ياد
ميشود.كودكستان كه اولين شكل آموزش بچه ها در ايتاليا است ، اجباري نيست، اما در
جايگاه اولين سطح تحصيلات قرار ميگيرد.تعداد دانش آموزان شركت كننده در اين مدارس
درحال افزايش است.اكنون درمجموع 96% از كودكان رده هاي سني 3 و 5 سال در اين
كودكستانها شركت مي كنند.درطول اين دوره معلمان ، بايد مهارتهاي بچه ها را
مورد خلاقيت ، طرز برخورد هاي اجتماعي ، استقلال و روش يادگيري بهبود بخشند .
همة كودكان رده سني3سال درشروع سال تحصيلي (اول سپتامبر) يا آنهائيكه سومين روز
تولدشان قبل از سي و يك دسامبراست ميتوانند در يك كودكستان پذيرفته شوند.
مطابق قانون شمارة 444 از 1968 ، كودكستانهاي دولتي از سه بخش ، تشكيل مي شوند
كه هر بخش كودكان همسن را گروه بندي مي كند.
گاهي اوقات اين امكان وجود دارد كه بخش هايي با كودكان غيرهمسن درحوزه هاي كوچك
، تشكيل يابد.هربخش نبايد بيش از25دانش آموزداشته باشد به استثناي بخشهائيكه دانش
آموزان عقب ماندة ذهني دارند.از اول سپتامبر سال2000، به علت استقلال،كليه مراكز
آموزش پيش دبستاني و مراكز مراقبتي كودكان در ايتاليا از بالاترين سطح قدرت
سازماندهي و مديريت آموزشي درپذيرش اهداف كلي سيستم آموزش ملي ، ازادي تدريس و حق
انتخاب آموزشي خانواده ها در تعيين برنامة مطالعات ، موضوعات و تعداد ساعات
برخوردار گرديد.
برنامة آموزش كودكستانها بر اساس ارتباط نزديك بين اهداف آموزشي (همانندي ،
استقلال و رقابت) و ابعاد توسعه و سيستم هاي فرهنگي نمادين پايه ريزي شده است.
برنامه هاي آموزشي
از جمله مهمترين برنامه هاي آموزشي كه در مراكز پيش دبستاني ارائه مي گردد
ميتوان از موارد ذيل نام برد:
. شناخت اعضاي بدن و اعضاي حركتي
. تقويت گفتار و اداي صحيح كلمات
. شناخت اشياء ، زمان و طبيعت
. شناخت پيام ها ، اشكال و وسايل
. برقراري ارتباط با ديگران
آموزش پيش دبستاني در معناي دقيق تر آماده كردن تحصيلي بچه هاي 5 ـ3 سال است كه
بوسيلة طرح به اصطلاح Materno Or Scuole per Ilnfanzia فراهم شده است .
توجه و خدمات آموزشي ويژه اي براي بچه هاي كوچك زير 3 سال وجود دارد و بوسيله
برنامة Asili Nido فراهم شده است . برنامة The Scuole Mateme بخشي از سيستم آموزشي
است كه با مسئوليت وزارت آموزش و پرورش مي باشد در حاليكه Asili Nido متعلق به
سيستم آموزشي نيست و تحت مسئوليت وزارت كار است .
برنامة Asili Nido عمدتاً توسط شهرداريها حمايت مالي شده و در ميزان بسيار
پاييني شركت هاي خصوصي و غير انتفاعي حمايت ميكنند كه البته فقط نسبت خيلي كمي از
جمعيت را تحت پوشش خود قرار مي دهند يعني در حدود %8 در سطح ملي و بويژه در
ايتالياي مركزي و شمالي . باضافة موارد اندكي در ايتالياي جنوبي و جزاير آن
اما در طي دهة اخير پيشرفت قابل ملاحظه اي در آمادگي تحصيلي افراد ديده مي شود.
درسال 1992 كمتر از 100000 دانش آموز( %7/5 از ميان بچه هاي زير 3 سال ) تحت
برنامة Asili Nido بودند كه در سال 1998، اين تعداد به 120000 نفر (حدود %8 )
رسيد.برنامة Asili Nido توسط دولت يا گروههاي فردي ديگري حمايت مالي شد (
مناطق و ايالت خود مختار ، شهرداريها ) يا يكسري مؤسسات خصوصي ، بويژه مؤسسات مذهبي
و غير انتفاعي بخشي از هزينه اين برنامه را به عهده مي گيرند .
حضور در مدارس پيش دبستاني اجباري نبوده اما تقريباً حالت فراگير گرفته و بيش از
%95 بچه ها مورد نظر در نوعي از محيط هاي آموزشي پيش دبستاني حضور يافته اند.
بچه هاي معلول هم به طور كامل در مدارس عمومي ، با ديگر بچه
ها تلفيق داده شده اند كه حدود %98/0 از تعداد كل دانش آموزان را طي سالهاي
99 – 1998 تشكيل مي دادند .
در مورد تفاوت نسبت دانش آموزان دختر و پسر به هم در مقطع پيش دبستاني ، نسبت
دانش آموزان دختر به پسر %2/48 بود در مقابل %8/51 ( پسران ) در سال 97 -
1999 و اين نسبت بر مي گردد به عوامل جمعيتي به مسائل تبعيضي و . . . .
اخيراً بيش از 50% خدمات آموزشي پيش دبستاني توسط مؤسسات غير دولتي ( شهرداريها
و بويژه مؤسسات مذهبي ) فراهم مي شود طي دهة 90 پيشرفت بيشتر مدارس دولتي
باعث Preminenco (؟) اين محيطهاي آموزشي در مقايسه با مؤسسات غير دولتي شد .
و حالا در سال 1999 اين ميزان شامل بيش از 57 % از بچه هايي كه در آموزش پيش
دبستاني دولتي شركت كرده اند را در مقابل كمتر از 43% محيطهاي آموزشي غير دولتي مي
شود .هدف اصلي سياستگزاران مملكت ، درحال حاضر تحت پوشش قرار دادن كل جمعيت مورد
نظر و نيز بهبود كيفيت آموزشي در محيطهاي آموزي مي باشد . مدارس پيش دبستاني دولتي
معيارها و الگوهايي را پيروي مي كنند كه توسط حكم وزارتي ( 3 ژوئن و 1991 ) صادر
شده است كه اين الگوهاي آموزشي چيزي مثل برنامة آموزشي دورس براي معلمين مي
باشد.اين طرحها در حقيقت ، اهداف مقطع پيش دبستاني را طراحي مي كنند كه اين
اهداف عبارتند از ك تقويت قابليتهاي فرد با توجه به ويژگيهاي بدني ، عقلاني و
سايكوديناميك زد ، كمك به فرد در حصول اعتماد به نفس ، توسعة تواناييهاي فرد بويژه
تواناييهاي عقلاني، زباني ، حركتي . اداركي و احساسي اوست .
فعاليتهاي آموزشي به طور منظم كنترل و ارزيابي مي شود كه اين كار توسط
بازرسيني كه در وقع در نقش مشاورين عمل مي كنند انجام مي گيرد .
بيشتر مقطع هاي پيش دبستاني غير دولتي هم ( نه به طور رسمي) اين الگوي آموزشي
را پذيرفته و به اين ترتيب ، كيفيت خدمات آموزشي را تضمين مي كند.عوامل احساسي كه
انتظار مي رود در بهبود كيفيت خدمات آموزشي دخيل باشند شامل : الگوهاي آموزشي ذكر
شده ، باضافة صلاحيت معلمين و نسبت تعداد معلمين به شاگردين است .
منظور از الگوهاي آموزشي ، يك سري از بايدهايي هستند كه مدارس پيش دبستاني بايد
به آن برسند و آن ها را بكار ببندند و فعاليتهاي تحصيلي بچه ها بايد در راستاي اين
بايدها باشد .
البته اين « بايدها » صرفاً برنامة آموزشي واقعي يا خلاصة دروس نيست و فهرستي از
استانداردهاي كسب شده را به ما نمي دهند ، اما مي شود چنين پذيرفت كه در واقع اين
معيارها به منزلة يك كتاب راهنماي آموزشي براي معلمين و نيز براي آن
دسته از افراديكه مهمترين ابعاد پيشرفت و ترقي تحصيلي بچه ها را توضيح داده و تعريف
مي كنند و روشها و الگوهايي مناسب را بريا آموزش مؤثر طراحي مي كنند مي تواند
مؤثر واقع شود .
بسياري از مدارس غير دولتي هم ، يك سري هماهنگي هايي را در راستاي
فعاليتهاي آموزشي دنبال مي كنند كه معمولاً همسو و هماهنگ با مدارس دولتي بوده اما
تا حدودي از طريق مطابقت با بافت محلي و اجتماعي ، غني شده است .در اين
چارچوب ، تجارب مهمي بايستي ذكر شود به عنوان مثال Scuole dell Infanzia از Regio
Emilia و ميلان و ديگر شهرداريها ، Area Bambini از Pistoia ، مدارس
پيش دبستاني Steiner و Montessori
در بسياري از اين موارد هدف از حمايت آموزش پيش دبستاني ، مزيت و ويژگي خاص اين
دوره است كه اغلب در سطوح بين المللي هم شناخته شده است .
در مورد معلمان آموزش مقدماتي آنان تا سال 1998 توسط دانشكده هاي ويژه اي
در سطح متوسطة سطح بالاتر همه ساله تكميل شده بود ارسال 1998 سيستم اموزشي تغيير
يافته كه شامل آموزش علمي مدرسين در سطح آموزش پيش دبستاني با برنامة ويژة Laurea
تا اين كه آنها براي پست تدريس صلاحيت لازم را كسب كنند .تقريباً (100 % در سال 92
، 6 . 99 % ) در سال 1998 در مقطع پيش دبستاني معلم ها خانم بودند كه تعداد
اين معلمين طي اين دهه از 589 . 116 در سال 91 – 1995 تا 312 . 131 در سال 1994 تا
1998 افزايش يافته است.اين افزايش به دليل اصلاحات اساسي است كه در مدارس دولتي در
مقايسه با مؤسسات غير دولتي انجام گرفته كه نسبت بالاتري از ميزان معلم به شاگرد را
نشان مي دهد .درمقايسه با مدارس پيش دبستاني بسياي از كشورهاي ديگر اين نسبت معلم
به شاگرد بسيار پايين است كه ميزان آن 1/12 در سال 1994 تا 1998 بود.( 3 . 11 در
مدارس دولتي ، 5 . 12 در مدارس غير دولتي ) كه اين نسبت پايين با هدف مدارس دولتي
اين طور ترفيع داده مي شود و بسياري از مدارس خصوصي و شهرداري با امكان فراهم كردن
بهترين خدمات آموزشي به عنوان مثال معرفي زمان آموزشي طولاني تر با همكاري دو يا
چند معلم ، تعيين معلمان متخصص براي فعاليت هاي ويژه ، افزايش ساعت آزاد ، بالا
بردن كيفيت تجهيزات آموزشي و اضافه كردن خدمات تكميلي سعي در بهبود وضعيت آموزشي مي
كنند .
به واسطه تصويب قانون شمارة 179 مصوب 27 مي 1991، مجلس شوراي ايتاليا ، توافق
سازمان ملل متحد را درموردحقوق كودكان ( 20 نوامبر 1989 ) تصويب كرد و در حقيقت اين
قانون نقطة شروع سياستهاي ايتاليا در حوزه آموزش پيش دبستاني محسوب مي گردد.
با تصويب اين قانون از سال 1989 مدارس پيش دبستاني دولتي به صورت رسمي و جدي
آغاز به فعاليت نمودند.
با تصويب قانون شمارة 444 مصوب سال 18 مارس ، 1998كه بر برخورداري كليه كودكان
براي حضور درمحيطهاي آموزشي و تربيتي عليرغم زمينة اقتصادي ـ اجتماعي ، اجتماعي ،
نژادي ، مذهبي و زباني تاكيد دارد،آموزش پيش دبستاني از اهميت دوچنداني برخوردار
گرديد.از سال 1998 ، يعني زماني كه آموزش پيش دبستاني دولتي ، پايه گذاري شد ،
آموزش اولية كودكان و توجه به آن ، به ابتكارات شهرداريها . مؤسسات مذهبي ، مجمع و
گروههاي خصوصي و فردي اختصاص يافته و فقط نسبت محدودي از كودكان ( كمتر از 50% ) از
6 – 3 ساله ها در آموزش پيش دبستاني و محيط آموزشي حضور پيدا مي كردند. اين
درحاليست كه در مدت 30 سال ، شركت در مدارس پيش دبستاني به بيش از 95% رسيده است كه
اين به واسطة افزايش سرمايه گذاري دولت ، احداث مراكز پيش دبستاني در كليه مناطق
وارتقاء كيفيت آموزشي مراكز آموزشي بوده است.
دهة كنوني 99 – 1990 ، نشان مي دهد كه در اين بخش هدف مورد نظر حداقل در زمينة
ميزان حضور در آموزش پيش دبستاني تحقق يافته است.در زمينة كيفيت آمادگي
تحصيلي ، مطالعات زيادي اخيراً انجام شده كه نشان مي دهد پيشنهاد معيارهايي براي
مدارس پيش دبستاني دولتي در سال 1991باعث ايجاد روش جديدي در آموزش دوران كودكي شد
كه بر پيشرفت قابليتهاي كودك در ابعاد گوناگون شامل پيشبرد تواناييهاي فيزيكي
، عقلاني و سايكو ديناميك ، كسب تدريجي اعتماد به نفس و پيشرفت تواناييهاي فرد
بويژه قابليتهاي احساسي ، ادراكي ، حركتي و زباني و عقلاني فرد متمركز شده بود.
تأثير اين الگوها نه تنها در مدارس پيش دبستاني دولتي بسيار تقويت شده بلكه در
اغلب محيط ها توسط شهرداريها ، مؤسسات مذهبي و بخش هاي خصوصي و غير انتفاعي حمايت
مالي مي شوند.اين بخش ها مجبور به قبول Orientamenti نيستند اما با اين وجود
عاقلانه تر است كه در رقابت با مدارس پيش دبستاني دولتي اين برنامه در نظر گرفته
شود .
مطلب ديگري كه قابل توجه است تلاش در زمينة كسب برتري در سطوح پيش دبستاني دولتي
و غير دولتي است كه چنان رقابتي به نظر مي رسد كه از طريق تفاوت هاي موجود بين محيط
هاي مختلف آموزشي مورد تشويق قرار مي گيرد.
|