نظام آموزشي كشورهاي جهان

• ملاحظات
• ارتباطات
• جمعيت
• سياست هاي آموزشي
• ساختار آموزشي
• آموزش همگاني
• آموزش پيش دبستاني
• آموزش ابتدايي
• آموزش متوسطه
• آموزش پيش دانشگاهي
• آموزش عالي
• آموزش فني حرفه اي
• آموزش معلمان
• آموزش بزرگسالان
• آموزش غيررسمي
• آموزش غير انتفاعي
• آموزش استثنايي
• آموزش عالي از راه دور
• نهادهاي آموزشي
• اصلاحات آموزشي
• توسعه آموزشي
• مزاياي آموزشي
• اصول و اهداف آموزش
• اولويت ها و علايق آموزشي
• همكاريهاي بين المللي آموزشي
• ساختار كنوني نظام آموزشي
• قوانين آموزشي
• مديريت آموزشي
• هزينه هاي آموزشي

سياست هاي آموزشي

سياستهاي آموزشي

ازجمله مهمترين سياستهاي آموزشي کشور مالزي مي توان به موارد ذيل اشاره نمود:

1- ارتقاء سطح يادگيري

به منظور براي كاهش افت راندمان آموزشي دانش آموزان، وزارت آموزش و پرورش مالزي (MOE ) به ارائه آموزش جبراني در جهت عملكرد كلي دانش‌آموزان و ضعيف به ويژه دانش آموزان مستقر در مناطق روستائي مبادرت نموده است. در آموزشهاي  جبراني دانش آموزان به‌گروه‌هاي مجزا بر اساس عملكرد كلاسي خود تقسيم مي كردند. گام موثر ديگر، معرفي روش‌هاي آموزشي مؤثرتر و بهره گيري از ابزار كمك آموزشي سمعي و بصري بوده است.ابتكاري نيز در خصوص دانش آموزان تيز هوش اتخاذگرديده كه در تابستان از برگزاري آزمون (سه بار در سال) ارتقاء تحصيلي به صورت جهشي برخوردار مي گردند. گفتني است كه اتخاذ چنين ابتكاري آموزش سريعتر را براي دانش آموزان ممتاز فراهم آورده است. كشوري طي سال ششم، عملكرد دانش آموزان در پايان مقطع ابتدائي و پيش از ورود به‌مقطع مقدماتي متوسطه ارزيابي مي‌‌گردد. در پايان مقطع مقدماتي متوسطه نيز دانش آموزان با آزمون دوره مقدماتي متوسطه (PMR) مورد ارزيابي واقع مي گردند. PMR تركيبي از آزمونهاي داخلي و كشوري است. آزمونهاي مدرسه‌اي نيز از خط مشي تعيين شده توسط دايره امتحانات پيروي مي‌نمايد.

 در راستاي سياست توسعه آموزش عمومي و تسري آن به آموزش تكميلي متوسطه ، PMR تنها به عنوان يك آزمون نهايي مطرح نبوده بلكه بيشتر نوعي ارزيابي تشخيص محسوب مي‌گردد. پس ازبرگزاري امتحانات دانش آموزان مجازند به انتخاب رشته هاي تحصيلي در ‌شاخه‌هاي علوم تجربي، فني حرفه‌اي و يا هنر مي باشند. در پايان مقطع تكميلي متوسطه ،دانش‌آموزان به شركت در آزمونهاي مربوط به دريافت مدرك آموزشي مبادرت مي نمايند.پس از اين مرحله، دانش‌آموزان موفق از مجوز حضور در دوره‌هاي پيش دانشگاهي برخوردار مي گردند. از گذراندن دوره هاي مذكور دانش‌آموزان مي‌‌توانند وارد دانشگاه‌ها و مراكز آموزش عالي شده و به تحصيلات خود ادامه دهند.

2-  كاهش نرخ بي سوادي بزرگسالان به ويژه رفع تبعيض در حوزه آموزش

دولت مالزي به طور مصمم به ريشه كن سازي كه بي سوادي تا سال 2000 مبادرت نمود. بدين جهت كليه برنامه‌هاي سوادآموزي و سوادآموزي بزرگسالان به منظور تاًكيد بر اهميت و اهداف آموزشي مورد تاكيد قرار گرفت. در تلاش جهت كاهش نرخ بي سوادي بزرگسالان، اجراء برنامه هاي سواد آموزي كاربردي بزرگسالان و ارتقاء و تقويت مهارت خواندن و تشويق عادت مطالعه در آنان در اولويت قرار دارد. امكانات مورد نياز توسط دولت و  از طريق وزارت توسعه مناطق روستائي (MORD) و ساير وزارت خانه‌هاي مربوطه فراهم  مي‌آيد. اين قبيل برنامه‌ها به ويژه در جهت برآورده سازي نيازهاي اقشار كم درآمد طرح و تدوين گرديده و هيچ‌گونه محدوديت سني يا جنسي در روز پذيرش آن وجود ندارد.

  اتخاذ سياست چند سويه و اعمال اقدامات چند جانبه در زمينه ريشه كن سازي بي‌سوادي به واسطه گسترش آموزش همگاني تا پايان دوره متوسطه و تاكيد و تمركز بر دستيابي به علم و دانش ، مالزي را به جامعه اي با سواد و جستجوگر علم  و دانش مبدل نموده است.

3-توسعه آموزش‌هاي اوليه و ساير مهارت‌هاي مهم مورد نياز جوانان و بزرگسالان

از آنجاييكه آينده كشور تا حد بسيار زيادي به‌دانش و مهارت‌هاي جوانان امروز بستگي دارد، تا آنها بتواند با دنياي آينده كه سراسر پر از رقابت و چالش‌هاي گوناگون است با موفقيت به مقابله برخيزند. از اين روي، دولت مالزي توجه به‌آموزش و مهارت يابي جوانان را در اولويت برنامه هاي خود قرار داده است.

خط مشي كنوني وزارت آموزش مالزي (MOE) ، افزايش آموزش عمومي از 9 سال به‌11 سالمي باشد.اتخاذ چنين خط مشيي به ابقاء تحصيلي دانش آموزان ضعيف تا سطح تكميلي متوسطه منجر گرديده است. اين گروه از دانش‌آموزان كه معمولاً از لحاظ تحصيلي ضعيف‌تر مي باشند به پيگيري  برنامه "مدرسه تا كار" مبادرت مي نمايند. راهبرد فوق كه توسط مركز توسعه مطالب درسي تدارك يافته، از برنامه‌هاي آموزشي مشخص برخوردار مي باشد. راهبرد فوق، دانش آموزان را در معرض مهارت‌هاي عمومي قرار داده و آنان را قادر مي سازد تا تجربياتي را كه جهت ورود به‌دنياي كار در آينده به‌آن نيازمندند، فرا گيرند.وزارت آموزش مالزي همچنين به فراهم سازي زمينه لازم جهت كسب مهارت‌هاي فني و حرفه‌اي نوجوانان بالاي رده سني 15 سال تا شانزده سال مبادرت مي نمايد. مهارت‌ها در مدارس متوسطه فني (STS)و حرفه‌اي(SVS) ارائه مي گردد. به طور كلي مي توان گفت كه اينگونه مدارس در جهت آموزش موضوعات فني و حرفه‌اي به دانش‌آموزان علاقمند به‌موضوعات فني و حرفه‌اي تاسيس يافته است. هدف اصلي اين نوع مدارس، فراهم سازي آموزش‌هاي عملي در مهارت‌هايي است كه بازار كار نيازمند آنهاست. در كنار فراهم سازي آموزش‌هاي عمومي، اينگونه مدارس هم‌چنين بستري مناسب براي آموزش‌هاي فني حرفه‌اي ايجاد مي نمايند كه از اين طريق دانش آموزان قادر به ادامه تحصيلات خود به ويژه در رشته هاي مهندسي و تجارت مي باشند. در برنامه هاي آموزشي فوق عمده تكيه بر فعاليتهاي عملي است تا  شخص به احراز شايستگي‌هاي لازم در مهارت‌هاي شغلي مورد نياز صنايع مربوطه نائل آيد. به طور كلي دانش‌آموزان به منظور اخذ مدرك ديپلم فني و حرفه‌اي( كه توسط هيئت علمي آموزش‌ حرفه‌اي(NVTC) پس ازگذراندن دوره دو ساله آموزشي، به آنان اعطا مي گردد) تعليم مي‌‌بينند. علاوه بر اين، دوره يك ساله آموزش‌ مهارت‌هاي تخصصي در رشته‌هاي خاص براي دانش آموزان برخوردار از ديپلم فني و يا ديپلم حرفه‌اي برقرار مي باشد.علاوه بر برنامه‌هايي كه در بالا بدان اشاره شد، سيستم آموزشي خاصي در مراكز پلي تكنيك براي جوانان رده هاي سني 21-17 سال منظور گرديده است .

علاوه بر طراحي و اجراي  برنامه‌هاي سواد آموزي و سواد آموزي كاربردي،  دولت هم‌چنين متعهد به‌ارتقاء سطح زندگي شهروندان مالزيايي است. ابتكارات مربوط به ارتقاء سطح كيفي زندگي بر برنامه‌هايي از قبيل افزايش سطح رفاه، سلامت، شعور و آكاهي جمعي و مدني و افزايش سطح درآمد و اشتغال شهروندان مالزيايي تاكيد مي‌ورزد.گفتني است كه در اين برنامه‌ها جوانان محروم از مدرسه و بزرگسالان مناطق فقيرنشين، روستائي وشهرها نيز مد نظر قرار مي گيرند. خانواده‌هاي فقير و كم درآمد و بالاي پنج نفر در اين برنامه‌ها از اولويت ويژه‌اي برخوردار مي باشند. از جمله برنامه‌هاي وزارت توسعه مناطق روستائي (MORD) كه در جهت بالا بردن سطح سلامت خانواده‌هاي مالزيايي به مورد اجرا در آمده است ،مي توان به برنامه‌هاي رشد و شكوفايي خانواده، آموزش بزرگسالان و آموزش مذهبي و اخلاقي اشاره نمود.

هدف ازاجراي برنامه‌هاي رشد خانوادگي‌، افزايش سلامت خانوده‌هاي روستايي و بالفعل نمودن توانايي‌هاي زنان در زمينه ارزش‌هاي فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي مطلوب است كه ازآن جمله مي توان به برنامه هايي به شرح ذيل اشاره نمود:

1- برگزاري كلاس‌هاي حرفه‌اي خياطي، كاردستي و كشاورزي

2- مشاوره افراد خبره با خانواده ها در جهت ايجاد تحول در روز زندگي آنان.

3- ايراد سخنراني هايي در زمينه تغذيه، بهداشت و سلامت

فعاليت‌هايي كه در قالب برنامه‌هاي آموزش بزرگسالان صورت مي‌گيرد، بر آموزش زنان در حوزه‌هايي چون توليد محصولات كشاورزي، پرورش دام و طيور، آبزي پروري و ساير مهارت‌هاي حرفه‌اي جديد كه به طور سنتي در زمره وظايف مردان بوده است، تاكيد مي‌نمايد.

تاًكيد عمده بر آموزش مذهب و اخلاقيات صرفاً درجهت آموزش علوم مذهبي و اخلاقي صرف نمي باشد، بلكه هدف اصلي آن ايجاد تحولات مثبت و سازنده روحي و رواني در افراد مي باشد تا از اين طريق شوق و اشتياق افرادجهت مشاركت در فرآيند توسعه ملي افزايش يابد.

  برنامه‌هاي ملي و عملي كشور طي سال 1991 تهيه شد. اين برنامه‌ها از طريق مذاكرات  و مباحثات چندين سازمان و وزارت خانه تدوين و طراحي گرديد. برنامه‌هاي عملي نيز به‌شكل پروژه‌ها و فعاليت‌هاي مختلف از سوي سازمان‌ها و وزارت خانه‌هاي گوناگون مشخص گرديد. در برنامه‌ها و فعاليت‌هاي آموزش همگاني طراحي شده توسط سازمان‌ها و وزارت‌خانه‌هاي گوناگون ، هيچ گونه محدوديتي درخصوص جنسيت، قوميت و يا شرايط اقتصادي اجتماعي افراد اعمال نمي گردد.

دولت نيز از طريق وزارت آموزش و پرورش و ساير سازمان‌ها و وزارت‌خانه‌ها به تبليغات مناسبي  با كمك رسانه‌هاي گروهي و شبكه‌هاي خبري دولتي در خصوص اهميت آموزش رسمي و غير رسمي مبادرت مي نمايد. اين سياست در راستاي تشويق اولياء جهت گسيل فرزندان خود به‌مؤسسات آموزشي و ترغيب بزرگسالان به علم آموزي مداوم و بالا بردن مهارت‌ها و توانايي‌هاي خودي به منظور بهبود شرايط زندگي بوده است.از جمله ديگر برنامه‌هاي طراحي شده مي توان به نگهداري و پرورش از كودكان  خردسال اشاره نمود. آموزش پيش دبستاني خط مشي برپايي مراكز مراقبتي كودكان در كتاب راهنماي قوانين ايجاد مراكز مراقبتي كودكان (كه توسط بخش خدمات اجتماعي، سازمان بهداري و مقامات محلي به‌طور مشترك تهيه مي گردد)لحاظ گرديده است. به موجب خط مشي فوق سازمان‌هاي مذكور از صلاحيت تاًييد يا عدم تاًييد مجوز چنين مراكزي برخوردار مي باشند. قانون ويژه مراكز مراقبتي كودكان براي نخستين باردر ايالت سلانگور طي سال 1985 به مورد اجرا درآمد و پس از آن در سال 1986 در سراسر كشور به مورد اجرا گزارده شد.سازمان كار، مسئوليت ثبت و بررسي مراكز مهد كودك واقع در مناطق كشاورزي را بعهده دارد. مديريت بخش مذكور نيز به فراهم سازي خدمات مورد نياز فرزندان كشاورزان به صورت رايگان مبادرت مي نمايد.