New Page 1
آموزش پايه
ساختار آموزشي
تعداد دانش آموزان مدارس ابتدايي ومقدماتي متوسطه طي سال1998، به ترتيب
500/663/7 و 600/380/4 نفر بوده است. كودكان پس از ورود شش سالگي در ماه آوريل وارد
دبستان مي شوند.سال تحصيلي در ژاپن از ماه آوريل آغاز ميشود، و اين شايد ناشي از
اين عامل باشد كه اول آوريل نشان آغاز سال مالي است. بيشتر مدارس ابتدايي و مقدماتي
متوسطه سيستم سه ترمي را بكار ميبرند. نخستين ترم از اول آوريل تا نيمه جولاي،
دومي از سپتامبر تا آخر دسامبر، و سومي از ژانويه تا آخر مارس ميباشد. بين
اين سه ترم، تعطيلات تابستانه، زمستانه و بهاره وجود دارند. بيشتر كالجها و
دانشگاهها سيستم دو ترمي را بكار ميبرند كه شامل ترم آوريل تا سپتامبر تا مارس مي
باشد.دانش آموزان مراكز آموزشي فوق همچنين در فعاليتهاي باشگاهي، كميتههاي كلاسي،
و جلسات كلاسي شركت ميكنند. وقت ناهار كودكان مسئول به آشپزخانه ميروند و غذاي
مدرسه را به كلاسها ميبرند و ميان اعضاء كلاس پخش ميكنند. بيشتر مدارس ابتدايي و
مقدماتي متوسطه غذاي تمام بچه هاي مدرسه را عرضه مي كنند. بعد از كلاسهاي روز، بچه
ها كلاسها را تميز ميكنند، و در فعاليتهاي باشگاهي شركت ميكنند، در كتابخانه
مدرسه و يا در كلاسهاي درس خود مطالعه ميكنند، و پس از آن به خانه ميروند. معمولا
فعاليتهاي باشگاهي پر طرفدار هستند و بچهها فعاليتهايي را داوطلبانه و تحت
راهنمايي و سر پرستي معلمان انجام ميدهند.فعاليتهاي باشگاهي، در مدارس مقدماتي
متوسطه بعنوان فعاليتهاي آموزشي ويژه طبقه بندي مي شوند، ميتوانند توسط دانش
آموزان بعنوان فعاليتهاي گروهي داوطلبانه تعريف شوند كه تحت نظارت معلمان انجام
ميشوند. محتواي اين فعاليتها بسيار متفاوت و گوناگون مي باشد.
كادرآموزشي
به منظور ارائه آن نوع آموزش كه در بالا طرحي كلي از آنها داده شد، معلمان بايد
در زمينه هاي مختلف دانش آموزان را راهنمايي كنند. در سطح ابتدايي، موسيقي، كلاسهاي
خانه سازي و امثال آن در كلاسهاي بالاتر توسط معلمان متخصص آموزش داده ميشوند، در
حالي كه بيشتر دروس ديگر توسط معلمان تعيين شده براي كلاسي خاص آموزش داده ميشوند.
با اين وجود در سطح مقدماتي متوسطه، معلمان در كلاس خاصي معين نميشوند، بلكه در
اموزش دروس معيني تخصص پيدا مي كنند. ساختار سازماني مدارس معمولا از مدرسه ابتدايي
تا مقدماتي متوسطه يكسان است.فعاليتهاي سازمان آموزشي بينهايت پيچيده است، و علاوه
بر كار تدريس و انجام كارهاي ديگر، معلمان بايد به خواستهاي والدين هم
بپردازند.وزارت آموزش و هيئت مديره هاي محلي آموزش براي معلمان امكان مشاوره را
فراهم ميآورند و به سازماندهي نشستهاي آموزشي كمك ميكنند.
شرايط آموزشي دانش آموزان ازشهرتا روستا و ازيك منطقه به منطقه ديگرمتفاوت
است.مناطق داراي ارتباطات ضعيف وخلاقيت پايين بطور كامل از ميان نرفتهاند. تفاوت
شرايط در گزارش علمي نشان داده ميشود، و از ميان بردن چنين تفاوتهايي بسيار دشوار
است. عليرغم تمامي اين دشواريها، آرزوي والدين تمام مناطق ژاپن براي راهيابي
كودكانشان به آموزش عالي بسيار شديد است. اين اشتياق،اغلب توسط رسانه هاي گروهي
تحريك ميشود وازطريق PTA(انجمن اولياء و مربيان) منتقل ميشود و تاثير چشمگيري بر
آموزش دارد و شايد بتوان آنرا علت جزئي تاكيد بيش ازحد برتستها و"امتحان ورودي
جهنمي" متداول امروزي ديد.
نسبت دانش آموزان به معلمين
تعدادمعلمان تادهه 80بتدريج افزايش يافته است .بااين حال دردهه 90،اين
تعدادجزدرسطح پيش دبستاني در ساير سطوح آموزشي كاهش يافته است .تادهه
80تعداددانشآموزان نيزافزايش نشان ميدهد.بااين حال ،ازاوايل دهه 80درسطح مدارس
ابتدايي ، ازاواخردهه 80،درسطح مقدماتي متوسطه ،وازاوايل دهه 80درسطح تكميلي متوسطه
افت درتعداد دانش آموزان مشهود است.
نسبت دانش آموزان به معلمين دردوره هاي مقدماتي متوسطه وابتدايي ،دريك سال معين
،بتدريج دردوره ابتدايي از36درسال 1950به زير20دردهه 90ودردوره مقدماتي متوسطه
از30نفردرسال 1955به 17نفردر1997كاهش يافته است .يكي ازدلايلي كه اين افت اين است
كه تعدادكودكان ابتدايي به سرعت روبه افزايش بوده است .اين گرايش انتظارمي رودتاقرن
بيست ويكم ادامه يابد .
|