Englishبراي تغيير زبان بر روي عكس كليك كنيد

فهرست قرآن محشر دات كام

 

 
 

سوره 79: النازعات - تغيير سوره و ترجمه

 
   

به نام خداوند رحمتگر مهربان

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

سوگند به فرشتگانى كه [از كافران] به سختى جان ستانند (1)

 

وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ﴿1﴾

و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان] را به آرامى گيرند (2)

 

وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ﴿2﴾

و به فرشتگانى كه [در درياى بى‏مانند] شناكنان شناورند (3)

 

وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ﴿3﴾

پس در پيشى گرفتن [در فرمان خدا] سبقت‏گيرنده‏اند (4)

 

فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ﴿4﴾

و كار [بندگان] را تدبير مى‏كنند (5)

 

فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ﴿5﴾

آن روز كه لرزنده بلرزد (6)

 

يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ﴿6﴾

و از پى آن لرزه‏اى [دگر] افتد (7)

 

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ﴿7﴾

در آن روز دلهايى سخت هراسانند (8)

 

قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ﴿8﴾

ديدگان آنها فرو افتاده (9)

 

أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ﴿9﴾

گويند آيا [باز] ما به [مغاك] زمين برمى‏گرديم (10)

 

يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ ﴿10﴾

آيا وقتى ما استخوان‏ريزه‏هاى پوسيده شديم [زندگى را از سر مى‏گيريم] (11)

 

أَئِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ﴿11﴾

[و با خود] گويند در اين صورت اين برگشتى زيان‏آور است (12)

 

قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ﴿12﴾

و[لى] در حقيقت آن [بازگشت بسته به] يك فرياد است [و بس] (13)

 

فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿13﴾

و بناگاه آنان در زمين هموار خواهند بود (14)

 

فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ ﴿14﴾

آيا سرگذشت موسى بر تو آمد (15)

 

هَلْ أتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى ﴿15﴾

آنگاه كه پروردگارش او را در وادى مقدس طوى ندا درداد (16)

 

إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿16﴾

به سوى فرعون برو كه وى سر برداشته است (17)

 

اذْهَبْ إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى ﴿17﴾

و بگو آيا سر آن دارى كه به پاكيزگى گرايى (18)

 

فَقُلْ هَل لَّكَ إِلَى أَن تَزَكَّى ﴿18﴾

و تو را به سوى پروردگارت راه نمايم تا پروا بدارى (19)

 

وَأَهْدِيَكَ إِلَى رَبِّكَ فَتَخْشَى ﴿19﴾

پس معجزه بزرگ [خود] را بدو نمود (20)

 

فَأَرَاهُ الْآيَةَ الْكُبْرَى ﴿20﴾

و[لى فرعون] تكذيب نمود و عصيان كرد (21)

 

فَكَذَّبَ وَعَصَى ﴿21﴾

سپس پشت كرد [و] به كوشش برخاست (22)

 

ثُمَّ أَدْبَرَ يَسْعَى ﴿22﴾

و گروهى را فراهم آورد [و] ندا درداد (23)

 

فَحَشَرَ فَنَادَى ﴿23﴾

و گفت پروردگار بزرگتر شما منم (24)

 

فَقَالَ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلَى ﴿24﴾

و خدا [هم] او را به كيفر دنيا و آخرت گرفتار كرد (25)

 

فَأَخَذَهُ اللَّهُ نَكَالَ الْآخِرَةِ وَالْأُولَى ﴿25﴾

در حقيقت براى هر كس كه [از خدا] بترسد در اين [ماجرا] عبرتى است (26)

 

إِنَّ فِي ذَلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَن يَخْشَى ﴿26﴾

آيا آفرينش شما دشوارتر است‏يا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است (27)

 

أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا ﴿27﴾

سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد (28)

 

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿28﴾

و شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد (29)

 

وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿29﴾

و پس از آن زمين را با غلتانيدن گسترد (30)

 

وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا ﴿30﴾

آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد (31)

 

أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا ﴿31﴾

و كوهها را لنگر آن گردانيد (32)

 

وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿32﴾

[تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد (33)

 

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿33﴾

پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد (34)

 

فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى ﴿34﴾

[آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد (35)

 

يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى ﴿35﴾

و جهنم براى هر كه بيند آشكار گردد (36)

 

وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَى ﴿36﴾

اما هر كه طغيان كرد (37)

 

فَأَمَّا مَن طَغَى ﴿37﴾

و زندگى پست دنيا را برگزيد (38)

 

وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿38﴾

پس جايگاه او همان آتش است (39)

 

فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿39﴾

و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد و نفس خود را از هوس باز داشت (40)

 

وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿40﴾

پس جايگاه او همان بهشت است (41)

 

فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿41﴾

در باره رستاخيز از تو مى‏پرسند كه فرارسيدنش چه وقت است (42)

 

يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ﴿42﴾

تو را چه به گفتگو در آن (43)

 

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا ﴿43﴾

علم آن با پروردگار تو است (44)

 

إِلَى رَبِّكَ مُنتَهَاهَا ﴿44﴾

تو فقط كسى را كه از آن مى‏ترسد هشدار مى‏دهى (45)

 

إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا ﴿45﴾

روزى كه آن را مى‏بينند گويى كه آنان جز شبى يا روزى درنگ نكرده‏اند (46)

 

كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿46﴾

   
 

<<صفحه بعد

تمام سوره

صفحه قبل>>

 
 
0.0269