|
|
|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | چهره در هم كشيد و روى گردانيد (1) | | عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿1﴾ | كه آن مرد نابينا پيش او آمد (2) | | أَن جَاءهُ الْأَعْمَى ﴿2﴾ | و تو چه دانى شايد او به پاكى گرايد (3) | | وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى ﴿3﴾ | يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد (4) | | أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَى ﴿4﴾ | اما آن كس كه خود را بىنياز مىپندارد (5) | | أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿5﴾ | تو بدو مىپردازى (6) | | فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿6﴾ | با آنكه اگر پاك نگردد بر تو [مسؤوليتى] نيست (7) | | وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّى ﴿7﴾ | و اما آن كس كه شتابان پيش تو آمد (8) | | وَأَمَّا مَن جَاءكَ يَسْعَى ﴿8﴾ | در حالى كه [از خدا] مىترسيد (9) | | وَهُوَ يَخْشَى ﴿9﴾ | تو از او به ديگران مىپردازى (10) | | فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
