|
|
|
|
|
|
|
| | | اما هر كه طغيان كرد (37) | | فَأَمَّا مَن طَغَى ﴿37﴾ | و زندگى پست دنيا را برگزيد (38) | | وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿38﴾ | پس جايگاه او همان آتش است (39) | | فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿39﴾ | و اما كسى كه از ايستادن در برابر پروردگارش هراسيد و نفس خود را از هوس باز داشت (40) | | وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿40﴾ | پس جايگاه او همان بهشت است (41) | | فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿41﴾ | در باره رستاخيز از تو مىپرسند كه فرارسيدنش چه وقت است (42) | | يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ﴿42﴾ | تو را چه به گفتگو در آن (43) | | فِيمَ أَنتَ مِن ذِكْرَاهَا ﴿43﴾ | علم آن با پروردگار تو است (44) | | إِلَى رَبِّكَ مُنتَهَاهَا ﴿44﴾ | تو فقط كسى را كه از آن مىترسد هشدار مىدهى (45) | | إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا ﴿45﴾ | روزى كه آن را مىبينند گويى كه آنان جز شبى يا روزى درنگ نكردهاند (46) | | كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿46﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
