|
|
|
|
|
|
|
| | | آيا آفرينش شما دشوارتر استيا آسمانى كه [او] آن را برپا كرده است (27) | | أَأَنتُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَمِ السَّمَاء بَنَاهَا ﴿27﴾ | سقفش را برافراشت و آن را [به اندازه معين] درست كرد (28) | | رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّاهَا ﴿28﴾ | و شبش را تيره و روزش را آشكار گردانيد (29) | | وَأَغْطَشَ لَيْلَهَا وَأَخْرَجَ ضُحَاهَا ﴿29﴾ | و پس از آن زمين را با غلتانيدن گسترد (30) | | وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَلِكَ دَحَاهَا ﴿30﴾ | آبش و چراگاهش را از آن بيرون آورد (31) | | أَخْرَجَ مِنْهَا مَاءهَا وَمَرْعَاهَا ﴿31﴾ | و كوهها را لنگر آن گردانيد (32) | | وَالْجِبَالَ أَرْسَاهَا ﴿32﴾ | [تا وسيله] استفاده براى شما و دامهايتان باشد (33) | | مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿33﴾ | پس آنگاه كه آن هنگامه بزرگ دررسد (34) | | فَإِذَا جَاءتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى ﴿34﴾ | [آن] روز است كه انسان آنچه را كه در پى آن كوشيده است به ياد آورد (35) | | يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ مَا سَعَى ﴿35﴾ | و جهنم براى هر كه بيند آشكار گردد (36) | | وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَن يَرَى ﴿36﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
