نظام آموزشي كشورهاي جهان

• ملاحظات
• ارتباطات
• جمعيت
• سياست هاي و چالشهاي آموزشي
• ساختار آموزشي
• آموزش پيش دبستاني
• آموزش همگاني
• آموزش ابتدايي
• آموزش متوسطه
• آموزش عالي
• آموزش معلمان
• آموزش استثنايي
• آموزش غير رسمي
• آموزش بزرگسالان و آموزش دوزبانه
• معضلات و اصلاحات آموزشي
• دستاوردهاي آموزشي
• طرحهاي آموزشي
• توسعه آموزشي
• همكاريهاي آموزشي
• اصول و اهداف آموزشي
• اولويتهاوعلايق آموزشي
• قوانين آموزشي
• مديريت آموزشي
• بودجه و هزينه هاي آموزشي

ملاحظات

ملاحظات تاريخي

برزيل در قرون پيش بوسيله اقوام مختلف سرخپوستان مسكوني بوده، با اينحال تمدن درخشاني نظير مايا، اينكا يا آرتك در آن وجود نداشته است. تاريخ جديد برزيل از پايان قرن پانزدهم يعني از زماني آغاز گرديد كه پاپ وقت الكساندر ششم، اختلافات بين اسپانيا و پرتقال را بر سر فتح و نظارت بر راههاي دريايي حل و فصل كرد. بموجب معاهده توردوزيلاس كه در سال 1494 ميان پرتقال و اسپانيا انعقاد يافت، حق اعمال حاكميت پرتقال بر نواحي وسيعي كه امروزه عمدتاٌ شامل برزيل فعلي ميشود، رسميت يافت.

اگرچه پينثون اسپانيولي در سال 1500 ميلادي سواحل شمالي برزيل را كشف نمود ولي معمولاٌ پدر و آلوارش كابرال پرتقالي كه 22 آوريل همانسال پا به اين سرزمين گذاشت، كاشف برزيل شمرده ميشود. نخستين مهاجرنشين پرتقالي در سال 1532 در ايالت سائوپائولو استقرار يافت و از سال 1534 به بعد، مهاجرنشينهاي متعددي در آن تشكيل شد.در طول قرن شانزدهم و هفدهم، فرانسويان و هلنديان كوشيدند برزيل و يا حداقل قسمتهايي از برزيل را بدست آورند كه توفيقي نيافتند و پرتقاليها با كمك بوميان سرخپوست ، آنها را بيرون راندند.در سال 1545 نخستين فرماندار پرتقالي برزيل بنام تومه دوسوزا در باميا استقرار يافت. در 1554 شهر سائوپائولو بنيان نهاده شد. كشت نيشكر از اواسط قرن شانزدهم در برزيل رواج يافت و دورن شكر را كه از سال 1600 تا 1700 بطول انجاميد ، بوجود آورد. با كمبود سرخپوستان براي كشت نيشكر، سياهپوستان بكار گرفته شدند و در مدتي كمتر از سه قرن بيش از سه ميليون برده سياهپوست افريقايي به برزيل آورده شدند كه تعداد اعقاب آنان هم اكنون به دهها ميليون تن مي رسد. با اينحال تجارت بردگان سياه به كشتار و آزار سرخپوستان خاتمه نداد.پويشهاي داخلي برزيل با اينكه به شدت ادامه مي يافت، ولي هيچگاه تمام كشور را در بر نگرفت. بطوريكه در حال حاضر نيز قسمتهاي بزرگي از سرزمين برزيل بخصوص در اطراف رود آمازون ناشناخته و كشف نشده باقي مانده است. با كشف طلا در بعضي نقاط برزيل در اواخر قرن هفدهم، دوران دوم اقتصاد و تاريخ برزيل (ملقب به الدورادو) كه تا قرن نوزدهم بطور انجاميد، آغاز شد.

در طول سلطه پرتقاليها بر برزيل، شورشهاي متعددي در كشور گرفت كه مهمترين آنها در دهه آخر قرن هجدهم بود. در سال 1727 يك نظامي برزيلي نخستين بوته قهوه را بطور قاچاق از سرزميت گويان فرانسه به برزيل آورد و از همان زمان كشت قهوه نواحي وسعي را شامل شد و مدتي بعد، برزيل تبديل به مهمترين، و بزرگترين توليد كننده قهوه جهان شد.در آغاز قرن نوزدهم هنگامي كه موج انقلاب استقلال طلبان سراسر امريكاي لاتين را در برگرفته بود، اين تنها برزيل بود كه داراي اوضاعي آرام بود. در همانسالها هنگامي كه ناپلئون در اروپا صاحب قدرت شاه و كشورهاي اروپايي را يكي پس از ديگري اشغال مي كرد، پادشاه پرتقال ژان ششم كه كشور او نيز به تصرف قواي ناپلئون در آمده بود با خاندان سلطنتي به برزيل گريخت و در بارپرتقال به ريودوژانيرو منتقل شد ( 1808) . بدنبال شكست قطعي ناپلئون ، ژان به پرتقال بازگشت و پسر خود را بعنوان نايب السلطنه در برزيل باقي نهاد كه وي بعد از 14 سال در هفتم سپتامبر 1822 استقلال خود و برزيل را از پرتقال اعلام كرد و خود را بعنوان پدر وي امپراطور برزيل ناميد كه امپراطوري وم با داوم ترين امپراطوري امريكاي لاتين در قرون جديد تبديل شد.پدر وي اول در سال 1840 ازسلطنت كناره گرفت و پسرش پدر وي دوم به امپراطوري رسيد. وي كه فرمانروايي ترقيخواه و روشنفكر بود در 1850 ورود بردگان سياه را ممنوع كرد.از اواسط قرن نوزدهم رونق كائوچو در برزي نمايان گشت و اين رونق تا دوران جنگ جهاني اول ادامه يافت.برزيل با كمك آرژانتين و اوروگوئه در سال 1870 در طي جنگي با پاراگوئه پيروز شد، ولي پدر وي دوم با گرفتن زمينهاي وسعي، از حق غرامت گذشت نمود. افراط پدر و در آزاديخواهي به سقوط امپراطوريش كمك كرد. الغاي كامل بردگي در 1888 (كه منجر به آزادي 000, 700 سياه گرديد. و بالا گرفتن جنبش عظيم جمهوريخواهان، سقوط وي را تسريع كرد. زمينداران خودكامه كه كارگران سياه را از دست داده بودند، دست از حمايت شاه كشيدند و پادشاه مجبور شد كه از حكومت دست بكشد و به اروپا برود. بدينترتيب حكومت سلطنتي منقرض شد و حكومت برزيل تبديل به جمهوري فدرال گرديد و در سال 1891 اين كشور بعنوان ايالات متحده برزيل سازمان يافت.در طي نيمه دوم قرن نوزدهم تا آخر نيمه اول قرن بيستم، ميليونها مهاجر اروپايي و آسيايي به برزيل وارد شدند. هشت تن از رؤساي جمهوري اوليه برزيل پرتقالي، ايتاليايي، آلماني، اسلاو، ژاپني، لبناني، سوري و ترك بودند. اين اختلاط نژاد بتدريج نژاد سفيد و دورگه جديدي را بوجود آورد كه نژاد برزيلي امروزه است. برزيل ماند ساير كشورهاي امريكاي لاتين از نظر قدرت سياسي ، دچار ديكتاتوريهاي متعددي شده است.

در جنگ جهاني اول برزيل جانب متفقين را گرفت. در 1930 ژتوليو وارگاس به رياست جمهوري رسيد و بمدت 15 سال با كمك ارتش با ديكتاتوري حكومت راند. در سالهاي 1934 و 1937 قوانين اساسي جديدي اتخاذ شد كه حكومت را به ديكتاتوري مبدل مي ساخت.در نوامبر 1935 در پايتخت (كه آنزمان ريودوژانيرو بود) يك شورش نظامي كمونيستي روي داد كه در نهايت نافرجام ماند. يكماه بعد حزب كمونيست برزيل بوسيله وارگاس غيرقانوني اعلام شد. در سال 1937 وارگاس با پشتيباني ارتش، كنگره را منحل نموده و ديكتاتوري خود را شدت داد.در آغاز جنگ جهاني  دوم برزيل آشكارا متمايل به دول محور (آلمان و متحدانش) بود و همين امر موجب گشت كه مورد تحريم اقتصادي امريكا قرار گيرد ولي دولت برزيل در سال 1942 سرانجام به متحدين اعلان جنگ داد. در ژوئيه 1944، سربازان برزيلي دوشادوش متفقين در آزادسازي اروپا از جنگ فاشيسم و نازيسم شركت كردند. سرانجام در سال 1945 ارتش، وارگاس را مجبور به كناره گيري نمود و در انتخابات عمومي كه برگزار شد، ژنرال گاسپاردوترا زمام امور را در دست گرفت.

در سال 1951 وارگاس مجدداٌ با پيروزي در انتخابات به رياست جمهوري رسيد ولي وي در سال 1954 خودكشي كرد و انتخابات جديد، كوبيچك پيروز شد كه تا سال 1960 حكومت كرد. در آخرين سال حكومت وي، پايتخت به شهر برازيليا انتقال يافت. در انتخابات سال 1960 كوادروس رئيس جمهور شد ولي وي پس از هفت ماه زير فشار سران ارتيش بر كنار گرديد و بدنبال آن نقش ارتيش در اداره امور كشور بالا گرفت.

در سال 1961 ژوائوگولارت به رياست جمهوري انتخاب گرديد. ولي تا سال 1964 حكومت كرد و در آن سال بوسيله كودتاي نظامي از كار بركنار شد. برزيل در طي سالهاي 64 – 1954  داراي حكومتي دمكراتيك بود. از سال 1964 تا 1968 دو نظامي يعني ژنرال كاستلوبرانكووكوستا اسيلو بقدرت رسيدند.

در سال 1968 حدود صد هزار نفر در خيابانهاي ريودوژانيرو دست به تظاهرات ضد دولتي زدند و دولت نيز تصفيه وسيعي در ادارات دولتي و در نيروهاي ارتشي بعمل آورد. مارشال اسيلو در هجدهم دسامبر 1968 بر اثر سكته مغزي درگذشت و به جاي اويك هيئت نظامي سه نفره زمام امور را در دست گرفت و بعداٌ ژنرال گاراستازومديس رئيس سابق اداره اطلاعات ارتش به قدرت رسيد.

در فاصله ماههاي ژانويه و ژوئيه 1969، صدها تن از روشنفكران و مخالفان دولت بازداشت شدند و بموازات آن اقدامات، مبارزات چريكي شهري توسعه مي يافت. در پنجم سپتامبر 1969 سفير امريكا در برزيل توسط چريكهاي كمونيست ربوده شد و اين ضربه وحشتناكي براي رژيم ديكتاتوري بود.در سال 1974 ژنرال ارنستوگيزل از سوي ارتش به رياست جمهوري انتخاب شد. در دوره حكومت ديكتاتوري وي، اعتصابات و شورشهاي دامنه داري درگرفت. وي با دموكراتيك كردن حكومت مخالفت كرد. دوره پنج ساله حكومت وي در سال 1979 پايان يافت و پس از اوژنرال باپتيستا رئيس سابق سازمان اطلاعاتي به رياست جمهوري رسيد (مارس 1979). وي كه در اولين انتخابات عمومي برزيل پس از 1964 به پيروزي رسيده بود، روشي مانند اسلاف ديكتاتورش در پيش گرفت. باپتيستا بدنبال وقوع اعتصاب در صنايع فلزكاري سائوپائولو كه 000, 180 كارگر در آن درگير بودند، ارتش را به سركوب آنها فرستاد. با اينحال اعتصابات فلزكاران در ماه اكتبر همانسال و ماه آوريل 1980 مجدداٌ  نمودار گشت. در همان اوان موج عمليات تروريستي گسترش يافت و در 1981 وضعي اقتصادي آشفته گشت  و تورم نيز به 100% رسيد. در همانسال اغتشاشات و شورشهاي داخلي بالا گرفت.

ملاحظات جغرافيايي

برزيل به965، 511، 8 كيلومتر مربع وسعت (پنجمين كشور جهان)در نيمكره غربي، در قاره امريكاي جنوبي و در كنار اقيانوس اطلس واقع شده و خط استوا از شمال آن ميگذرد. برزيل با تمام كشورهاي امريكاي جنوبي به غير از شيلي و اكوادور مرز مشترك، و حدود 410، 7 كيلومتر خط ساحلي دارد.

كوههاي برزيل عمدتا‏ٌ در نواحي شرقي و مركزي قرار گرفته اند و نسبتاٌ از كوههاي ساير كشورهاي امريكاي جنوبي كم ارتفاع ترند. مهمترين رشته كوههاي آن عبارتند از: برزيل، اسپيناسو، مانتيكرا، ماروپارسيس. علاوه بر كوههاي فوق فلات ماتوگروسو در جنوب شرقي برزيل نيزپهنه وسيعي را اشغال نموده است.

جلگه هاي برزيل وسعت زيادي را در برگرفته و قسمت عمده شان در ناحيه آمازون، كناره ها و اطراف رودهاي بزرگ واقع شده اند. جنگهاي برزيل قسمت اعظم نواحي شمال و شمال شرقي تا ميانه كشور را احاطه كرده و حدود 50% خاك آن را شامل ميشوند. جنگلهاي آمازون كه انبوه ترين و وسيع ترين جنگلهاي جهانند در دو سوي رود آمازون واقع شده اند. طويلترين و پرآب ترين رودهاي جهان در برزيل واقع شده اند كه مهمترينشان عبارتند از: آمازون و شعباتش (از جمله نگرو. ماديرا. تاپاچوس. پوروس و جوروا)، سائوفرانسيسكو، توكانينس، آراگوايا، پاراگوي (پاراگوئه)، پارانا و اوروگواي (اوروگوئه).

آب و هواي برزيل در نواحي كوهستاني و مرتفع، معتدل كوهستاني و در ساير نواحي گرم و مرطوب و بطوركلي پرباران است.بلندترين نقطه آن قله بانديرا (2884 متر) و رودهاي : آمازون (420, 6 كيلومتر)، پارانا (380،4)،‌ماديرا (315،3)، پوروس (210, 3). سائوفرانسيسكو(2915)، توكانتيس (850, 2)، جاپوره (414, 2) نگرو (353, 2) كيلومتر) مهمترين و طويلترين رودهاي آن هستند. همچنين جزيره ماراژو با 597، 46 كيلومتر مربع وسعت، وسعيترين جزيره آن ميباشد.

ملاحظات سياسي

حكومت اين كشور جمهوري فدرال بوده و رئيس جمهور ژنرال ژوائوباتپيستا دو اوليويرا را فيگيردو ميباشد. قوه مقننه از يك مجلس نمايندگان با 420 عضو و يك مجلس سنا با 66 عضو تشكيل يافته است.

قانون اساسي موجود در سال 1917 تدوين شده و براساس آخرين تقسيمات كشوري، برزيل از 22 ايالت، 4 سرزمين و 1 بخش فدرال تشكيل گرديده كه ايالات آن بصورت فدرال و بقيه زيرنظر دولت مركزي اداره شده

احزاب مهم برزيل عبارتند از: حزب سوسيال دموكرات، حزب جنبش دموكرات و حزب خلق . برزيل در سال 1822 از پرتقال مستقل شد. روزملي آن هفتم سپتامبر بوده و در سا 1945 به عضويت سازمان ملل درآمده و علاوه بر آن در سازمانهاي زير نيز عضو مي باشد:سازمان كشورهاي امريكايي – آلادي – بلادكس – سكلا – اكلا – فائو- گات – يااآ – ايكائو- ايدب – بانك جهاني – ايفك – ايلو – ايمكو- ايمف – ايتو- سلا – يونسكو- يوپو – وهو- پيمان آمازوناس.

ملاحظات اقتصادي

واحد پول برزيل كروزيرو (CRS)معادل100 سنتاوو است که هر 8/46 آن برابر با يك دلار است.

توليد ناخالص ملي آن در سال 1979 حدود 85/214 ميليارد دلار بوده (درآمد سرانه 803 دلار) كه 38% آن از صنايع، معدن و ساختمان، 8% از كشاورزي و 32% از خدمات بدست مي آيد. هزينه هاي نظامي كشور در سال 2/1% توليد ناخالص ملي و هزينه هاي آموزش و پرورش 3/2% آن بوده است. نرخ سالانه رشد توليد ناخالص ملي حدود 7/6% است. درآمد بودجه ملي در سال 1977 بالغ بر 13/15 ميليارد دلار و هزينه هاي بودجه در همين سال معادل 07/15 ميليارد دلار بوده است.

واردات برزيل در سال 1979 حدود 2/17 ميليارد دلار بوده كه بيشتر شامل: غلات، نفت خام، ماشين آلات، موادشيميايي، فلزات و وسايل سنگين است كه اكثراٌ از كشورهاي آمريكا (26%) ،‌عربستان سعودي (10%) ، عراق (9%) و ژاپن (9/7%) وارد مي شود. ميزان صادرات اين كشور حدود 1/51 ميليارد دلار است كه بيشتر شامل : قهوه، گوشت، لوبيا، پنبه، سنگ آهن، پشم، چوب، پوست، غلات و كاكائو مي باشد كه اكثراٌ به كشورهاي امريكا (5/17%)، ژاپن (5/9%) ، آلمان و آرژانتين صادر مي شود.

مهمترين صنايع كشور عبارتند از: موادغذايي، شيميايي، نساجي، ماشين آلات و لوازم يدكي، جنگ افزار، لوازم الكتريكي و وسايل ارتباطات. پنبه، لوبياچيني، برنج، غلات، ذرت، نيشكر، كائوچو و نارگيلا مهمترين محصولا كشاورزي آن كشور را تشكيل داده و سرانه زمين مزروعي براي هر نفر بالغ بر 24/0 هكتار مي باشد. توليد ساليانه گوشت گاو 23/2 ميليون تن، گوشت خوك 500, 784 تن، گوشت گوسفند 400, 52 تن و صيد ماهي 500, 679 تن مي باشد. توليد سالانه نيروي الكتريسيته نيز معادل 38/88 ميليارد كيلووات ساعت است.

برزيل از نظر معادن بسيارغني بوده و ذخيره آهن آن در جهان مقام اول را داراست. همچنين داراي معادن وسيعي از سنگهاي قيمتي، توريم، منگنز، بوكيست، نيكل، سرب، قلع، آزبست، كروم، طلا، تنگستن، و مس بوده و معادن زغال سنگ، بريليوم، ميكا، الماس، فسفات و نفت نيز وجود دارند. ذخيره نفت آن بالغ بر 880 ميليون بشكه است.

ملاحظات علمي

چار چوب نظام آموزشي برزيل

چار چوب سيستم آموزشي برزيل قبل از اصلاحات سال1971

اولين تغيير مهم در سال 1970 معرفي شد. زماني كه حركت بوسيله مدرسان رهبري شد تا دورة آموزش اجباري را افزايش دهند. سطوح راهنمايي و ابتدايي آموزش ادغام شد و به اصطلاح  اولين دورة آموزش ناميده شد. و سطح دبيرستان به دومين درجه ( دوره ) آموزش (2 Grau )  تبديل شد.

چار چوب سيستم آموزشي برزيل بعد از اصلاحات سال 1971

به عنوان يك نتيجه.  دوره آموزش اجباري به هشت سال افزايش يافته بوداولين دوره بوسيله يك معلم تدريس‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌شد كه لازم نبود معلم تحصيلات دانشگاهي داشته باشد. اما معلم براي تدريس در اين سطح تعليم‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌ديد. چهار سال پاياني بوسيله دبيران مختلفي با موضوعات خاص هر درس تدريس‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌شد كه بايد مدارك دانشگاهي داشته باشند. اين تغيير مقاومت معلمان را در پذيرش تقسيم رسمي آموزش اجباري در دو دوره مقايسه شاخص‌ه‌‌اي برزيل را به‌‌‌ديگر كشور‌ها  را با مشكل مواجه كرده است. تفاوت‌هاي اصلي آموزش اجباري ابتدايي ( 8 ساله ) بلند مدت هستند و اين حقيقت كه از اين پس دوره‌ها  همانند ديگر كشور‌ها  از سن هفت سالگي شروع‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌شود، به‌منظور اين كه مقايسه براي داده‌هاي ارائه شده در اين‌جا.  تسهيل شود شاخص‌هاي براي آموزش ابتدايي به 4 كلاس اولي و 4 كلاس پاياني در اين گزارش تقسيم شده  است .هم چنين اول بايد توچه كنيم كه اگر آموزش ابتدايي به‌طور رسمي اجباري‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌باشد ولي نرخ دانش‌آموزاني كه هشت كلاس را به‌‌‌پايان رسانده باشند خيلي پايين بود. علي‌رغم اين كه اين نرخ با سپري شدن زمان اساساً رشد‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌كرد، مقايسه اين نرخ با ديگر نرخ‌هاي رايج ديگر كشورها مشكل‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌سازد. در حال‌كه تنها 4.  5  يا6 سال از آموزش مدرسه‌‌‌‌اي عمومي‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌گذرد. به‌‌‌عبارت ديگر آمارهاي بي‌سوادي كه از سن 6سالگي را در بر‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌گرفت به‌‌‌تلاش‌هاي انجام شده در برزيل از زماني كه دوره اجباري از سن هفت سالگي شد را منعكس نمي سازد.ثانياً تغيير عمده‌‌‌‌اي كه در قانون 1988 حادث شده است كه چار جوب كشوري مراكز مهد كودك را شامل‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌شد. يعني موسساتي كه با بچه‌هاي سنين 0 تا 3سال درسيستم آموزشي و، نه سيستم رفاه جامعه همانند گذشته،مرتبط‌‌‌‌‌‌‌‌ مي‌‌باشند.برنامه‌هاي مهدكودك درآمارهاي آموزشي به‌حساب نيامدند.رويه‌‌‌‌اي كه هنوزشايع است منعكس‌‌‌‌‌‌‌‌ ميكند چطورآموزش بچه‌ها  دركشوربخش بندي شده است.

نرخ با سوادي جمعيت 15 ساله و بالا‌تر طي سالهاي 1996/1970

منبع1BGE:سرشماري عمومي 1970،1980،1991، 1996

نرخ با سوادي افراد رده هاي سني 24-15 سال

منبع:IBEG-PNAD 1996

نرخ بيسوادي جمعيت 15 ساله و بالا‌تر برمبناي جنسيت طي سالهاي1996/1980

منبع:IBGE.  سرشماري عمومي 1996/1995

نرخ‌ بي‌سوادي جمعيت سني 25 سال و بالاتر طي سالهاي 1996 – 1980

نرخ بي‌سوادي جمعيت سني 15 سال و بالاتر طي سال 1996