| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
آنگاه كه آسمان زهم بشكافد (1) | | إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ ﴿1﴾ |
و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (2) | | وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾ |
و آنگاه كه زمين كشيده شود (3) | | وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾ |
و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود (4) | | وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾ |
و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (5) | | وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾ |
اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد (6) | | يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿6﴾ |
اما كسى كه كارنامهاش به دست راستش داده شود (7) | | فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿7﴾ |
بزودىاش حسابى بس آسان كنند (8) | | فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿8﴾ |
و شادمان به سوى كسانش باز گردد (9) | | وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾ |
و اما كسى كه كارنامهاش از پشتسرش به او داده شود (10) | | وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ ﴿10﴾ |
