|
|
|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | آنگاه كه آسمان زهم بشكافد (1) | | إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ ﴿1﴾ | و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (2) | | وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾ | و آنگاه كه زمين كشيده شود (3) | | وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾ | و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود (4) | | وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾ | و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (5) | | وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾ | اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد (6) | | يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿6﴾ | اما كسى كه كارنامهاش به دست راستش داده شود (7) | | فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿7﴾ | بزودىاش حسابى بس آسان كنند (8) | | فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿8﴾ | و شادمان به سوى كسانش باز گردد (9) | | وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾ | و اما كسى كه كارنامهاش از پشتسرش به او داده شود (10) | | وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
