|
|
|
|
|
|
|
| | | و تركيبش از [چشمه] تسنيم است (27) | | وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ ﴿27﴾ | چشمهاى كه مقربان [خدا] از آن نوشند (28) | | عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿28﴾ | [آرى در دنيا] كسانى كه گناه مىكردند آنان را كه ايمان آورده بودند به ريشخند مىگرفتند (29) | | إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُواْ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﴿29﴾ | و چون بر ايشان مىگذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل مىكردند (30) | | وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿30﴾ | و هنگامى كه نزد خانواده[هاى] خود بازمىگشتند به شوخطبعى مىپرداختند (31) | | وَإِذَا انقَلَبُواْ إِلَى أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَكِهِينَ ﴿31﴾ | و چون مؤمنان را مىديدند مىگفتند اينها [جماعتى] گمراهند (32) | | وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاء لَضَالُّونَ ﴿32﴾ | و حال آنكه آنان براى بازرسى [كار]شان فرستاده نشده بودند (33) | | وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ ﴿33﴾ | و[لى] امروز مؤمنانند كه بر كافران خنده مىزنند (34) | | فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُواْ مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿34﴾ | بر تختها[ى خود نشسته] نظاره مىكنند (35) | | عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ ﴿35﴾ | [تا ببينند] آيا كافران به پاداش آنچه مىكردند رسيدهاند (36) | | هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿36﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
