| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
آنگاه كه آسمان زهم بشكافد (1) | | إِذَا السَّمَاء انشَقَّتْ ﴿1﴾ |
و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (2) | | وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿2﴾ |
و آنگاه كه زمين كشيده شود (3) | | وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿3﴾ |
و آنچه را كه در آن است بيرون افكند و تهى شود (4) | | وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ ﴿4﴾ |
و پروردگارش را فرمان برد و [چنين] سزد (5) | | وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿5﴾ |
اى انسان حقا كه تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى كرد (6) | | يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿6﴾ |
اما كسى كه كارنامهاش به دست راستش داده شود (7) | | فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿7﴾ |
بزودىاش حسابى بس آسان كنند (8) | | فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا ﴿8﴾ |
و شادمان به سوى كسانش باز گردد (9) | | وَيَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿9﴾ |
و اما كسى كه كارنامهاش از پشتسرش به او داده شود (10) | | وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاء ظَهْرِهِ ﴿10﴾ |
زودا كه هلاك [خويش] خواهد (11) | | فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا ﴿11﴾ |
و در آتش افروخته درآيد (12) | | وَيَصْلَى سَعِيرًا ﴿12﴾ |
او در [ميان] خانواده خود شادمان بود (13) | | إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿13﴾ |
او مىپنداشت كه هرگز برنخواهد گشت (14) | | إِنَّهُ ظَنَّ أَن لَّن يَحُورَ ﴿14﴾ |
آرى در حقيقت پروردگارش به او بينا بود (15) | | بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿15﴾ |
نه نه سوگند به شفق (16) | | فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿16﴾ |
سوگند به شب و آنچه [شب] فروپوشاند (17) | | وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿17﴾ |
سوگند به ماه چون [ب در] تمام شود (18) | | وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿18﴾ |
كه قطعا از حالى به حالى برخواهيد نشست (19) | | لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ ﴿19﴾ |
پس چرا آنان باور نمىدارند (20) | | فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿20﴾ |
و چون بر آنان قرآن تلاوت مىشود چهره بر خاك نمىسايند (21) | | وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ﴿21﴾ |
[نه] بلكه آنان كه كفر ورزيدهاند تكذيب مىكنند (22) | | بَلِ الَّذِينَ كَفَرُواْ يُكَذِّبُونَ ﴿22﴾ |
و خدا به آنچه در سينه دارند داناتر است (23) | | وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ ﴿23﴾ |
پس آنان را از عذابى دردناك خبر ده (24) | | فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿24﴾ |
مگر كسانى كه گرويده و كارهاى شايسته كردهاند كه آنان را پاداشى بىمنتخواهد بود (25) | | إِلَّا الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿25﴾ |
