|
|
|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | آنگاه كه خورشيد به هم درپيچد (1) | | إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ﴿1﴾ | و آنگه كه ستارگان همىتيره شوند (2) | | وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ ﴿2﴾ | و آنگاه كه كوهها به رفتار آيند (3) | | وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ ﴿3﴾ | وقتى شتران ماده وانهاده شوند (4) | | وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿4﴾ | و آنگه كه وحوش را همىگرد آرند (5) | | وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿5﴾ | درياها آنگه كه جوشان گردند (6) | | وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿6﴾ | و آنگاه كه جانها به هم درپيوندند (7) | | وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿7﴾ | پرسند چو زان دخترك زنده بهگور (8) | | وَإِذَا الْمَوْؤُودَةُ سُئِلَتْ ﴿8﴾ | به كدامين گناه كشته شده است (9) | | بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ ﴿9﴾ | و آنگاه كه نامهها زهم بگشايند (10) | | وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
