|
|
|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | سوگند به فرشتگانى كه [از كافران] به سختى جان ستانند (1) | | وَالنَّازِعَاتِ غَرْقًا ﴿1﴾ | و به فرشتگانى كه جان [مؤمنان] را به آرامى گيرند (2) | | وَالنَّاشِطَاتِ نَشْطًا ﴿2﴾ | و به فرشتگانى كه [در درياى بىمانند] شناكنان شناورند (3) | | وَالسَّابِحَاتِ سَبْحًا ﴿3﴾ | پس در پيشى گرفتن [در فرمان خدا] سبقتگيرندهاند (4) | | فَالسَّابِقَاتِ سَبْقًا ﴿4﴾ | و كار [بندگان] را تدبير مىكنند (5) | | فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا ﴿5﴾ | آن روز كه لرزنده بلرزد (6) | | يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ﴿6﴾ | و از پى آن لرزهاى [دگر] افتد (7) | | تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ﴿7﴾ | در آن روز دلهايى سخت هراسانند (8) | | قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ﴿8﴾ | ديدگان آنها فرو افتاده (9) | | أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ﴿9﴾ | گويند آيا [باز] ما به [مغاك] زمين برمىگرديم (10) | | يَقُولُونَ أَئِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
