|
|
|
|
|
| | | و[لى] نخواست از گردنه [عاقبتنگرى] بالا رود (11) | | فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿11﴾ | و تو چه دانى كه آن گردنه [سخت] چيست (12) | | وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ ﴿12﴾ | بندهاى را آزادكردن (13) | | فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿13﴾ | يا در روز گرسنگى طعامدادن (14) | | أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ ﴿14﴾ | به يتيمى خويشاوند (15) | | يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿15﴾ | يا بينوايى خاكنشين (16) | | أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿16﴾ | علاوه بر اين از زمره كسانى باشد كه گرويده و يكديگر را به شكيبايى و مهربانى سفارش كردهاند (17) | | ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿17﴾ | اينانند خجستگان (18) | | أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿18﴾ | و كسانى كه به انكار نشانههاى ما پرداختهاند آنانند ناخجستگان شوم (19) | | وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ﴿19﴾ | بر آنان آتشى سرپوشيده احاطه دارد (20) | | عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ ﴿20﴾ |
|
|
|
|
|
|