|
|
|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | سوگند به خورشيد و تابندگىاش (1) | | وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿1﴾ | سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود (2) | | وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿2﴾ | سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند (3) | | وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿3﴾ | سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد (4) | | وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿4﴾ | سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت (5) | | وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا ﴿5﴾ | سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد (6) | | وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿6﴾ | سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد (7) | | وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿7﴾ | سپس پليدكارى و پرهيزگارىاش را به آن الهام كرد (8) | | فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿8﴾ | كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد (9) | | قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا ﴿9﴾ | و هر كه آلودهاش ساخت قطعا درباخت (10) | | وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
