|
|
|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | پرسندهاى از عذاب واقعشوندهاى پرسيد (1) | | سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿1﴾ | كه اختصاص به كافران دارد [و] آن را بازدارندهاى نيست (2) | | لِّلْكَافِرينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿2﴾ | [و] از جانب خداوند صاحب درجات [و مراتب] است (3) | | مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ ﴿3﴾ | فرشتگان و روح در روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است به سوى او بالا مىروند (4) | | تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ﴿4﴾ | پس صبر كن صبرى نيكو (5) | | فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا ﴿5﴾ | زيرا آنان [عذاب] را دور مىبينند (6) | | إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا ﴿6﴾ | و [ما] نزديكش مىبينيم (7) | | وَنَرَاهُ قَرِيبًا ﴿7﴾ | روزى كه آسمانها چون فلز گداخته شود (8) | | يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاء كَالْمُهْلِ ﴿8﴾ | و كوهها چون پشم زده گردد (9) | | وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ﴿9﴾ | و هيچ دوست صميمى از دوست صميمى [حال] نپرسد (10) | | وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
