|
|
|
|
|
|
|
| | | [پيام] فرودآمدهاى است از جانب پروردگار جهانيان (43) | | تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿43﴾ | و اگر [او] پارهاى گفتهها بر ما بسته بود (44) | | وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ ﴿44﴾ | دست راستش را سخت مىگرفتيم (45) | | لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ ﴿45﴾ | سپس رگ قلبش را پاره مىكرديم (46) | | ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ ﴿46﴾ | و هيچ يك از شما مانع از [عذاب] او نمىشد (47) | | فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ ﴿47﴾ | و در حقيقت [قرآن] تذكارى براى پرهيزگاران است (48) | | وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ ﴿48﴾ | و ما به راستى مىدانيم كه از [ميان] شما تكذيبكنندگانى هستند (49) | | وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ ﴿49﴾ | و آن واقعا بر كافران حسرتى است (50) | | وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿50﴾ | و اين [قرآن] بىشبهه حقيقتى يقينى است (51) | | وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ ﴿51﴾ | پس به [پاس] نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى (52) | | فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿52﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
