|
|
|
|
|
|
|
| | | چرا كه او به خداى بزرگ نمىگرويد (33) | | إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ ﴿33﴾ | و به اطعام مسكين تشويق نمىكرد (34) | | وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿34﴾ | پس امروز او را در اينجا حمايتگرى نيست (35) | | فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ ﴿35﴾ | و خوراكى جز چركابه ندارد (36) | | وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ ﴿36﴾ | كه آن را جز خطاكاران نمىخورند (37) | | لَا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِؤُونَ ﴿37﴾ | پس نه [چنان است كه مىپنداريد] سوگند ياد مىكنم به آنچه مىبينيد (38) | | فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ ﴿38﴾ | و آنچه نمىبينيد (39) | | وَمَا لَا تُبْصِرُونَ ﴿39﴾ | كه [قرآن] قطعا گفتار فرستادهاى بزرگوار است (40) | | إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿40﴾ | و آن گفتار شاعرى نيست [كه] كمتر [به آن] ايمان داريد (41) | | وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ قَلِيلًا مَا تُؤْمِنُونَ ﴿41﴾ | و نه گفتار كاهنى [كه] كمتر [از آن] پند مىگيريد (42) | | وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ ﴿42﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
