نظام آموزشي كشورهاي جهان

• ملاحظات
• ارتباطات
• جمعيت
• ساختار آموزشي
• آموزش پيش دانشگاهي
• آموزش پيش دبستاني
• آموزش ابتدايي
• آموزش مقدماتي متوسطه
• آموزش تكميلي متوسطه
• آموزش عالي
• آموزش معلمان
• آموزش غيررسمي و استثنايي
• اصول و اهداف آموزشي
• اولويت ها و علايق آموزشي
• قوانين آموزشي
• مديريت آموزشي
• بودجه و هزينه هاي آموزشي

جمعيت

جمعيت

تركيب جمعيتي

طبق آخرين سرشماري به عمل آمده در سال 1998م، جمعيت كويت با يك افزايش 8/2 درصدي ، در مجموع 27/2 ميليون نفر بوده است. از اين تعداد 6/34 درصد كويتي و 4/65 درصد غير كويتي و افراد فاقد تابعيت (بدون) مي‌باشند. پديدة «بدون» ؛ از جمله موضوعات مهم در مسائل داخلي كويت و به عنوان مسئله‌اي اجتماعي و حاد، مطرح و توجه بسياري را به خود جلب نموده است. اين پديده ناشي از اعمال سيستم « تابعيت چند درجه‌اي» در بدو استقلال اين كشور در تاريخ 29 خرداد 1340  ه.ش برابر با 19 ژوئن 1961 م مي باشد. اين سيستم مبتني بر درجات زير بوده است:

شهروند درجه يك؛ آن دسته از مقيمين اين كشور است كه تحت نظام قبيله‌اي و باديه نشيني در اين سر زمين كوچك زندگي مي كرده اند و در سال 1961 م به عنوان شهروند كويت شناخته شده اند.

شهروند درجه دو؛ مقيميني كه بعد از سال 1961م موفق به كسب تابعيت كويت گرديده اند.

مقيمني فاقد تابعيت (بِدون) ؛ اين افراد گرچه مقيم كشور مويت مي باشند ، ليكن فاقد تابعيت اين كشور هستند . آنگونه كه گفته مي شود افراد “بدون” در زمرة يكي از وجوه زير قراردارند:

الف) افرادي كه پدرانشان دراثر سهل‌انگاري اقدامي در خصوص مشخص نمودن تابعيت ننموده‌اند.

ب) فرزندان زنان مطلقه و بيوه كويتي كه با مردان “بدون” ازدواج كرده‌اند.

ج) افرادي كه به روش هاي مختلف وارد كويت شده و با كتمان تابعيت اصلي خود در انتظار اخذ تابعيت كويت مي باشند.در پي حمله عراق به كويت و دخالت گسترده نيروهاي غربي، تغييرات عمده‌اي در بينش سياسي كويت بوجود آمد و برخوردارهاي خاصي نسبت به اتباع “ كشورهاي ضد” در فرهنگ سياسي اين كشور ظاهر شد. به گونه‌اي كه بر اساس اين نگرش تغيير فرهنگ عراقي ها، فلسطيني‌ها، اردني ها و يمني ها در سطحي وسيع مورد تصفيه قرار گرفته واز مويت اخراج گرديده‌اند. اتباع عراقي مقيم كويت قبلاً 400 هزار نفر بوده كه كنون به 150 هزار نفر رسيده است. تعداد زيادي از فلسطينيان در هنگام جنگ ، اين كشور را ترك كردند، شايد به اين دليل بود كه فلسطينيها در معرض انتقام و تلافي حمايت فلسطيني ها از تجاوز عراق به اين كشور ، تعداد زيادي از آنان را دستگير و محاكمه نمود و نيمي از مجموع فلسطيني هاي سامن كويت كه تعدادشان سيصد هزار نفر تخمين زده مي شد. از اينكشور اخراج شده اند. ايرانيان به دليل نزديكي  به كويت از گذشته تا كنون به اين كشور رفت و آمد داشته اند، طبق آمار 1989م در حدود نود هزار ايراني به طور قانوني در كويت كار مي كنند.

رشد جمعيت

با توجه به بالا بودن سطح بهداشت و برخورداري مردم از يك زندگي مرفه و مدرن ، جمعيت اين كشور پيوسته در حال افزايش است.

جدول ذيل، تغييرات ميزان جمعيت طي 30 سال را نشان مي‌دهد.

جمعيت اين كشور اعم از كويتي و غير كويتي، شامل دارندگان تابعيت مشخص و فاقدين تابعيت (بدون ها) در يك دوره سي ساله،‌1108644مفر، برابر 22/237% افزايش داشته  است. در اين افزايش سهم كويتي ها 441600 نفر برابر 49/94% و غير كويتي‌ها667044 نفر معادل 73/142% بوده است. جدول فوق نشان مي دهد كه جمعيت غير كويتي ها طي دورة ده سالة 95-1985م تعداد 121318 نفر كاهش داشته كه علت اصلي اين كاهش ناشي از حمله رژيم عراق به كويت و نابساماني هاي اقتصادي اجتماعي ناشي از اين حمله مي باشد. جمعيت كويت از سال 1988م تا 1995م، 7/33% رشد داشته است. بر طبق آماري كه توسط سازمان «اطلاعات شهر كويت» منتشر شده ؛ تعداد كل جمعيت در پايان سال 1999م- با يك افزايش دو درصد نسبت به سال قبل –78/2 ميليون نفر مي‌باشد.

زبان و خط

زبان و خط زسمي در كويت ، عربي است. علاوه بر آن ، زبان انگليسي بدليل سابقه حضور انگليس ها در اين كشور و همچنين حضور امريكا در حال حاضر ، به عنوان زبان دوم ، از اهميت بسزايي برخوردار مي باشد. زبان هاي فارسي ، اردو ، هندي، بنگالي و فليپيني بدليل وجود مهاحراني كه به اين زبان ها تكلم مي‌كنند به عنوان زبان ارتباطي درون گروهي متداول بوده و بويژه مهاجر ، در سطحي گسترده به اين زبان‌ها تكلم مي‌كنند.

اشتغال

نيروي كار

كم بودن جمعيت كويت باعث ايجاد مشكلاتي از نظر كمبود نيروي انساني بويزه در بخش كارگري ساختماني شده ، بنابراين اكثر كارگران را خارجيان تشكيل مي دهند. نيروي انساني خارجي عمدتاً در دو بخش خصوصي و دولتي فعاليت مي كنند؛ در بخش دولتي طبق تقاضاي دولت يا سازمان هاي عمومي مربوطه مجوز صادر مي گردد كه بايد مدت اقامت را وزارت كشور اعلام نمايد.در بخش خصوصي با ابن مجوز بر اساس تقاضاي صاحب كار و فرمي است كه بايد از وزارت كار وامور اجتماعي تهيه شود و كارفرما براي اشتغال شخص، متعهد مي‌شود و درصدر ترك كار يا تغيير محل،موضوع را به اداره مهاجرت بايد اعلام كند. اين تعهد هنگام تجديد اقامت تيز دريافت مي‌شود.اين اشخاص با تقاضاي سرپرست خانواده وطبق اعلام به اداره مهاجرت ميتوانند ويزاي اقامت دراين كشور را تهيه نمايند. ويزاي كار و اقامت تجاري براي انجام كارعادي، صنعتي و يا حرفه معين ،بنا به درخواست متقاضي جهت اجراي مستقيم فعاليت، با ارائه جواز كسب معتبر صادر مي‌شود.