| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
بخوان به نام پروردگارت كه آفريد (1) | | اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ ﴿1﴾ |
انسان را از علق آفريد (2) | | خَلَقَ الْإِنسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿2﴾ |
بخوان و پروردگار تو كريمترين [كريمان] است (3) | | اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ ﴿3﴾ |
همان كس كه به وسيله قلم آموخت (4) | | الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿4﴾ |
آنچه را كه انسان نمىدانست [بتدريج به او] آموخت (5) | | عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ ﴿5﴾ |
حقا كه انسان سركشى مىكند (6) | | كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَى ﴿6﴾ |
همين كه خود را بىنياز پندارد (7) | | أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى ﴿7﴾ |
در حقيقت بازگشت به سوى پروردگار توست (8) | | إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى ﴿8﴾ |
آيا ديدى آن كس را كه باز مىداشت (9) | | أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى ﴿9﴾ |
بندهاى را آنگاه كه نماز مىگزارد (10) | | عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿10﴾ |
چه پندارى اگر او بر هدايت باشد (11) | | أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿11﴾ |
يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست] (12) | | أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿12﴾ |
[و باز] آيا چه پندارى [كه] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند [چه كيفرى در پيش دارد] (13) | | أَرَأَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿13﴾ |
مگر ندانسته كه خدا مىبيند (14) | | أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى ﴿14﴾ |
زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم (15) | | كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ ﴿15﴾ |
[همان] موى پيشانى دروغزن گناهپيشه را (16) | | نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿16﴾ |
[بگو] تا گروه خود را بخواند (17) | | فَلْيَدْعُ نَادِيَه ﴿17﴾ |
بزودى آتشبانان را فرا خوانيم (18) | | سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ ﴿18﴾ |
زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را [به خدا] نزديك گردان (19) | | كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿19﴾ |
