| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
آيا خبر غاشيه به تو رسيده است (1) | | هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ﴿1﴾ |
در آن روز چهرههايى زبونند (2) | | وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿2﴾ |
كه تلاش كرده رنج [بيهوده] بردهاند (3) | | عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ﴿3﴾ |
[ناچار] در آتشى سوزان درآيند (4) | | تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً ﴿4﴾ |
از چشمهاى داغ نوشانيده شوند (5) | | تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ﴿5﴾ |
خوراكى جز خار خشك ندارند (6) | | لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ ﴿6﴾ |
[كه] نه فربه كند و نه گرسنگى را باز دارد (7) | | لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ ﴿7﴾ |
در آن روز چهرههايى شادابند (8) | | وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ ﴿8﴾ |
از كوشش خود خشنودند (9) | | لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ﴿9﴾ |
در بهشت بريناند (10) | | فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿10﴾ |
سخن بيهودهاى در آنجا نشنوند (11) | | لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ﴿11﴾ |
در آن چشمهاى روان باشد (12) | | فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ﴿12﴾ |
تختهايى بلند در آنجاست (13) | | فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ ﴿13﴾ |
و قدحهايى نهاده شده (14) | | وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ ﴿14﴾ |
و بالشهايى پهلوى هم [چيده] (15) | | وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿15﴾ |
و فرشهايى [زربفت] گسترده (16) | | وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿16﴾ |
آيا به شتر نمىنگرند كه چگونه آفريده شده (17) | | أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ﴿17﴾ |
و به آسمان كه چگونه برافراشته شده (18) | | وَإِلَى السَّمَاء كَيْفَ رُفِعَتْ ﴿18﴾ |
و به كوهها كه چگونه برپا داشته شده (19) | | وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ﴿19﴾ |
و به زمين كه چگونه گسترده شده است (20) | | وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ﴿20﴾ |
پس تذكر ده كه تو تنها تذكردهندهاى (21) | | فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ ﴿21﴾ |
بر آنان تسلطى ندارى (22) | | لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ ﴿22﴾ |
مگر كسى كه روى بگرداند و كفر ورزد (23) | | إِلَّا مَن تَوَلَّى وَكَفَرَ ﴿23﴾ |
كه خدا او را به آن عذاب بزرگتر عذاب كند (24) | | فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ﴿24﴾ |
در حقيقت بازگشت آنان به سوى ماست (25) | | إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ ﴿25﴾ |
آنگاه حساب [خواستن از] آنان به عهده ماست (26) | | ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ ﴿26﴾ |
