|
|
|
|
|
| | | [كه] عيبجوست و براى خبرچينى گام برمىدارد (11) | | هَمَّازٍ مَّشَّاء بِنَمِيمٍ ﴿11﴾ | مانع خير متجاوز گناه پيشه (12) | | مَنَّاعٍ لِّلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ ﴿12﴾ | گستاخ [و] گذشته از آن زنازاده است (13) | | عُتُلٍّ بَعْدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ ﴿13﴾ | به صرف اينكه مالدار و پسردار است (14) | | أَن كَانَ ذَا مَالٍ وَبَنِينَ ﴿14﴾ | چون آيات ما بر او خوانده شود گويد افسانههاى پيشينيان است (15) | | إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿15﴾ | زودا كه بر بينىاش داغ نهيم [و رسوايش كنيم] (16) | | سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُومِ ﴿16﴾ | ما آنان را همان گونه كه باغداران را آزموديم مورد آزمايش قرار داديم آنگاه كه سوگند خوردند كه صبح برخيزند و [ميوه] آن [باغ] را حتما بچينند (17) | | إِنَّا بَلَوْنَاهُمْ كَمَا بَلَوْنَا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ إِذْ أَقْسَمُوا لَيَصْرِمُنَّهَا مُصْبِحِينَ ﴿17﴾ | و[لى] ان شاء الله نگفتند (18) | | وَلَا يَسْتَثْنُونَ ﴿18﴾ | پس در حالى كه آنان غنوده بودند بلايى از جانب پروردگارت بر آن [باغ] به گردش در آمد (19) | | فَطَافَ عَلَيْهَا طَائِفٌ مِّن رَّبِّكَ وَهُمْ نَائِمُونَ ﴿19﴾ | و [باغ] آفت زده [و زمين باير] گرديد (20) | | فَأَصْبَحَتْ كَالصَّرِيمِ ﴿20﴾ |
|
|
|
|
|
|