| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
چهره در هم كشيد و روى گردانيد (1) | | عَبَسَ وَتَوَلَّى ﴿1﴾ |
كه آن مرد نابينا پيش او آمد (2) | | أَن جَاءهُ الْأَعْمَى ﴿2﴾ |
و تو چه دانى شايد او به پاكى گرايد (3) | | وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّى ﴿3﴾ |
يا پند پذيرد و اندرز سودش دهد (4) | | أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَى ﴿4﴾ |
اما آن كس كه خود را بىنياز مىپندارد (5) | | أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَى ﴿5﴾ |
تو بدو مىپردازى (6) | | فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّى ﴿6﴾ |
با آنكه اگر پاك نگردد بر تو [مسؤوليتى] نيست (7) | | وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّى ﴿7﴾ |
و اما آن كس كه شتابان پيش تو آمد (8) | | وَأَمَّا مَن جَاءكَ يَسْعَى ﴿8﴾ |
در حالى كه [از خدا] مىترسيد (9) | | وَهُوَ يَخْشَى ﴿9﴾ |
تو از او به ديگران مىپردازى (10) | | فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّى ﴿10﴾ |