| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
نون سوگند به قلم و آنچه مىنويسند (1) | | ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ ﴿1﴾ |
[كه] تو به لطف پروردگارت ديوانه نيستى (2) | | مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ ﴿2﴾ |
و بىگمان تو را پاداشى بىمنتخواهد بود (3) | | وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ ﴿3﴾ |
و راستى كه تو را خويى والاست (4) | | وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ ﴿4﴾ |
به زودى خواهى ديد و خواهند ديد (5) | | فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ ﴿5﴾ |
[كه] كدام يك از شما دستخوش جنونيد (6) | | بِأَييِّكُمُ الْمَفْتُونُ ﴿6﴾ |
پروردگارت خود بهتر مىداند چه كسى از راه او منحرف شده و [هم] او به راه يافتگان داناتر است (7) | | إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿7﴾ |
پس از دروغزنان فرمان مبر (8) | | فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِينَ ﴿8﴾ |
دوست دارند كه نرمى كنى تا نرمى نمايند (9) | | وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ ﴿9﴾ |
و از هر قسم خورنده فرو مايهاى فرمان مبر (10) | | وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِينٍ ﴿10﴾ |