استاد سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به «شهریار»
(1285 - 1367 ه.ش)

شهریار شاعری عاشق بود که شعر او جلوه ای از پاکی وجود و تبلور حقیقی احساس بود.
با آن دلی که غزال چابک دشت های غزل بود، می خرامید و چشم زیبا دوستِ «شاعـری» را به خود وا می داشت.
آن جا که در دامـن دل انگیز «حیـدر بابا» طنیـن می افکند، دل هر عاشق وارسته ای به آن سو می شتافت.
او در سیر پر دامنه خویش، در سلوک عاشقی تا بدان جا پیش رفت که سزاوار دریافت خرقه از دستان مرشد طریقت گشت؛ اما فروتنی و خاکساری اش او را به عالم شاعری فرا خواند.
روح پر تلاطم و پر تکاپوی نغز پرور او را می ستاییم.

زندگي نامه استاد شهـريار

در همین زمینه

به یاد علامه

سهراب سپهری

استاد شهریار

جلال آل قلم

پروفسور حسابی

امام موسی صدر

شهید آیت الله حکیم

استاد علی نصیریان

رهبر انقلاب در نوجوانی

دکتر مصطفی چمران

استاد شهید

امير کبير

¤ يک شنبه، 27 شهريور 1384   یادداشت، نظر؟