| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
آنگاه كه آسمان زهم بشكافد (1) | | إِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ ﴿1﴾ |
و آنگاه كه اختران پراكنده شوند (2) | | وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ ﴿2﴾ |
و آنگاه كه درياها از جا بركنده گردند (3) | | وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿3﴾ |
و آنگاه كه گورها زير و زبر شوند (4) | | وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿4﴾ |
هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته بداند (5) | | عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿5﴾ |
اى انسان چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته (6) | | يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿6﴾ |
همان كس كه تو را آفريد و [اندام] تو را درست كرد و [آنگاه] تو را سامان بخشيد (7) | | الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿7﴾ |
و به هر صورتى كه خواست تو را تركيب كرد (8) | | فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ ﴿8﴾ |
با اين همه شما منكر [روز] جزاييد (9) | | كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿9﴾ |
و قطعا بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند (10) | | وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿10﴾ |
