| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
آنگاه كه آسمان زهم بشكافد (1) | | إِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ ﴿1﴾ |
و آنگاه كه اختران پراكنده شوند (2) | | وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ ﴿2﴾ |
و آنگاه كه درياها از جا بركنده گردند (3) | | وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿3﴾ |
و آنگاه كه گورها زير و زبر شوند (4) | | وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿4﴾ |
هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته بداند (5) | | عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿5﴾ |
اى انسان چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته (6) | | يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿6﴾ |
همان كس كه تو را آفريد و [اندام] تو را درست كرد و [آنگاه] تو را سامان بخشيد (7) | | الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿7﴾ |
و به هر صورتى كه خواست تو را تركيب كرد (8) | | فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ ﴿8﴾ |
با اين همه شما منكر [روز] جزاييد (9) | | كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿9﴾ |
و قطعا بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند (10) | | وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿10﴾ |
[فرشتگان] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند (11) | | كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿11﴾ |
آنچه را مىكنيد مىدانند (12) | | يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿12﴾ |
قطعا نيكان به بهشت اندرند (13) | | إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿13﴾ |
و بىشك بدكاران در دوزخند (14) | | وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿14﴾ |
روز جزا در آنجا درآيند (15) | | يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ ﴿15﴾ |
و از آن [عذاب] دور نخواهند بود (16) | | وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ ﴿16﴾ |
و تو چه دانى كه چيست روز جزا (17) | | وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿17﴾ |
باز چه دانى كه چيست روز جزا (18) | | ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿18﴾ |
روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد و در آن روز فرمان از آن خداست (19) | | يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿19﴾ |
