| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
[خداى] رحمان (1) | | الرَّحْمَنُ ﴿1﴾ |
قرآن را ياد داد (2) | | عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿2﴾ |
انسان را آفريد (3) | | خَلَقَ الْإِنسَانَ ﴿3﴾ |
به او بيان آموخت (4) | | عَلَّمَهُ الْبَيَانَ ﴿4﴾ |
خورشيد و ماه بر حسابى [روان]اند (5) | | الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿5﴾ |
و بوته و درخت چهرهسايانند (6) | | وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ يَسْجُدَانِ ﴿6﴾ |
و آسمان را برافراشت و ترازو را گذاشت (7) | | وَالسَّمَاء رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِيزَانَ ﴿7﴾ |
تا مبادا از اندازه درگذريد (8) | | أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزَانِ ﴿8﴾ |
و وزن را به انصاف برپا داريد و در سنجش مكاهيد (9) | | وَأَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلَا تُخْسِرُوا الْمِيزَانَ ﴿9﴾ |
و زمين را براى مردم نهاد (10) | | وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ ﴿10﴾ |
