|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | حاء ميم (1) | | حم ﴿1﴾ | سوگند به كتاب روشنگر (2) | | وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿2﴾ | [كه] ما آن را در شبى فرخنده نازل كرديم [زيرا] كه ما هشداردهنده بوديم (3) | | إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ﴿3﴾ | در آن [شب] هر [گونه] كارى [به نحوى] استوار فيصله مىيابد (4) | | فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿4﴾ | [اين] كارى است [كه] از جانب ما [صورت مىگيرد] ما فرستنده [پيامبران] بوديم (5) | | أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿5﴾ | [و اين] رحمتى از پروردگار توست كه او شنواى داناست (6) | | رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿6﴾ | پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است اگر يقين داريد (7) | | رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿7﴾ | خدايى جز او نيست او زندگى مىبخشد و مىميراند پروردگار شما و پروردگار پدران شماست (8) | | لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿8﴾ | ولى نه آنها به شك و شبهه خويش سرگرمند (9) | | بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿9﴾ | پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى نمايان برمىآورد (10) | | فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|