|
|
|
|
|
|
|
| | | سوگند به روز چون جلوهگرى آغازد (2) | | وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى ﴿2﴾ | و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد (3) | | وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى ﴿3﴾ | كه همانا تلاش شما پراكنده است (4) | | إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى ﴿4﴾ | اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت (5) | | فَأَمَّا مَن أَعْطَى وَاتَّقَى ﴿5﴾ | و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد (6) | | وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى ﴿6﴾ | بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت (7) | | فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى ﴿7﴾ | و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بىنياز ديد (8) | | وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَى ﴿8﴾ | و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت (9) | | وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى ﴿9﴾ | بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود (10) | | فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى ﴿10﴾ | و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمىآيد (11) | | وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿11﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
