| | |
و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمىآيد (11) | | وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿11﴾ |
همانا هدايت بر ماست (12) | | إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿12﴾ |
و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست (13) | | وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿13﴾ |
پس شما را به آتشى كه زبانه مىكشد هشدار دادم (14) | | فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿14﴾ |
جز نگونبختتر[ين مردم] در آن درنيايد (15) | | لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿15﴾ |
همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت (16) | | الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿16﴾ |
و پاكرفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد (17) | | وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿17﴾ |
همان كه مال خود را مىدهد [براى آنكه] پاك شود (18) | | الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿18﴾ |
و هيچ كس را به قصد پاداشيافتن نعمت نمىبخشد (19) | | وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى ﴿19﴾ |
جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد] (20) | | إِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿20﴾ |