|
|
|
|
|
| | | و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمىآيد (11) | | وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى ﴿11﴾ | همانا هدايت بر ماست (12) | | إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى ﴿12﴾ | و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست (13) | | وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى ﴿13﴾ | پس شما را به آتشى كه زبانه مىكشد هشدار دادم (14) | | فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى ﴿14﴾ | جز نگونبختتر[ين مردم] در آن درنيايد (15) | | لَا يَصْلَاهَا إِلَّا الْأَشْقَى ﴿15﴾ | همان كه تكذيب كرد و رخ برتافت (16) | | الَّذِي كَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿16﴾ | و پاكرفتارتر[ين مردم] از آن دور داشته خواهد شد (17) | | وَسَيُجَنَّبُهَا الْأَتْقَى ﴿17﴾ | همان كه مال خود را مىدهد [براى آنكه] پاك شود (18) | | الَّذِي يُؤْتِي مَالَهُ يَتَزَكَّى ﴿18﴾ | و هيچ كس را به قصد پاداشيافتن نعمت نمىبخشد (19) | | وَمَا لِأَحَدٍ عِندَهُ مِن نِّعْمَةٍ تُجْزَى ﴿19﴾ | جز خواستن رضاى پروردگارش كه بسى برتر است [منظورى ندارد] (20) | | إِلَّا ابْتِغَاء وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى ﴿20﴾ |
|
|
|
|
|
|