|
|
|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | آنگاه كه آسمان زهم بشكافد (1) | | إِذَا السَّمَاء انفَطَرَتْ ﴿1﴾ | و آنگاه كه اختران پراكنده شوند (2) | | وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ ﴿2﴾ | و آنگاه كه درياها از جا بركنده گردند (3) | | وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿3﴾ | و آنگاه كه گورها زير و زبر شوند (4) | | وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿4﴾ | هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته بداند (5) | | عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿5﴾ | اى انسان چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته (6) | | يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿6﴾ | همان كس كه تو را آفريد و [اندام] تو را درست كرد و [آنگاه] تو را سامان بخشيد (7) | | الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿7﴾ | و به هر صورتى كه خواست تو را تركيب كرد (8) | | فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاء رَكَّبَكَ ﴿8﴾ | با اين همه شما منكر [روز] جزاييد (9) | | كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿9﴾ | و قطعا بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند (10) | | وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
