|
|
|
|
|
| | | هرگز چنين نيست راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد (11) | | كَلَّا لَا وَزَرَ ﴿11﴾ | آن روز قرارگاه نهايى تنها بسوى پروردگار تو است (12) | | إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ ﴿12﴾ | و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه مىكنند (13) | | يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿13﴾ | بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است (14) | | بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ ﴿14﴾ | هر چند در ظاهر براى خود عذرهايى بتراشد (15) | | وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ ﴿15﴾ | زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن] حركت مده (16) | | لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ ﴿16﴾ | چرا كه جمعكردن و خواندن آن بر عهده ماست (17) | | إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ ﴿17﴾ | پس هر گاه آن را خوانديم از خواندن آن پيروى كن (18) | | فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ ﴿18﴾ | سپس بيان و توضيح آن نيز بر عهده ماست (19) | | ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ ﴿19﴾ | چنين نيست كه شما مىپنداريد و دلايل معاد را كافى نمىدانيد بلكه شما دنياى زودگذر را دوست داريد و هوسرانى بىقيد و شرط را (20) | | كَلَّا بَلْ تُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ ﴿20﴾ |
|
|
|
|
|
|