|
|
|
|
|
|
|
| | | پس او در يك زندگى خوش است (21) | | فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ ﴿21﴾ | در بهشتى برين (22) | | فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿22﴾ | [كه] ميوه هايش در دسترس است (23) | | قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ ﴿23﴾ | بخوريد و بنوشيد گواراتان باد به [پاداش] آنچه در روزهاى گذشته انجام داديد (24) | | كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ ﴿24﴾ | و اما كسى كه كارنامهاش به دست چپش داده شود گويد اى كاش كتابم را دريافت نكرده بودم (25) | | وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ ﴿25﴾ | و از حساب خود خبردار نشده بودم (26) | | وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيهْ ﴿26﴾ | اى كاش آن [مرگ] كار را تمام مىكرد (27) | | يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ ﴿27﴾ | مال من مرا سودى نبخشيد (28) | | مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيهْ ﴿28﴾ | قدرت من از [كف] من برفت (29) | | هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيهْ ﴿29﴾ | [گويند] بگيريد او را و در غل كشيد (30) | | خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ﴿30﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
