|
|
|
|
|
| | | عذاب [دنيا] چنين است و عذاب آخرت اگر مىدانستند قطعا بزرگتر خواهد بود (33) | | كَذَلِكَ الْعَذَابُ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿33﴾ | براى پرهيزگاران نزد پروردگارشان باغستانهاى پر ناز و نعمت است (34) | | إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿34﴾ | پس آيا فرمانبرداران را چون بدكاران قرار خواهيم داد (35) | | أَفَنَجْعَلُ الْمُسْلِمِينَ كَالْمُجْرِمِينَ ﴿35﴾ | شما را چه شده چگونه داورى مىكنيد (36) | | مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿36﴾ | يا شما را كتابى هست كه در آن فرا مىگيريد (37) | | أَمْ لَكُمْ كِتَابٌ فِيهِ تَدْرُسُونَ ﴿37﴾ | كه هر چه را برمىگزينيد براى شما در آن خواهد بود (38) | | إِنَّ لَكُمْ فِيهِ لَمَا تَخَيَّرُونَ ﴿38﴾ | يا اينكه شما تا روز قيامت [از ما] سوگندهايى رسا گرفتهايد كه هر چه دلتان خواستحكم كنيد (39) | | أَمْ لَكُمْ أَيْمَانٌ عَلَيْنَا بَالِغَةٌ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِنَّ لَكُمْ لَمَا تَحْكُمُونَ ﴿39﴾ | از آنان بپرس كدامشان ضامن اين [ادعا] يند (40) | | سَلْهُم أَيُّهُم بِذَلِكَ زَعِيمٌ ﴿40﴾ | يا شريكانى دارند پس اگر راست مىگويند شريكانشان را بياورند (41) | | أَمْ لَهُمْ شُرَكَاء فَلْيَأْتُوا بِشُرَكَائِهِمْ إِن كَانُوا صَادِقِينَ ﴿41﴾ | روزى كه كار زار [و رهايى دشوار] شود و به سجده فرا خوانده شوند و در خود توانايى نيابند (42) | | يَوْمَ يُكْشَفُ عَن سَاقٍ وَيُدْعَوْنَ إِلَى السُّجُودِ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ ﴿42﴾ |
|
|
|
|
|
|