|
|
|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | آيا كسى را كه [روز] جزا را دروغ مىخواند ديدى (1) | | أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ﴿1﴾ | اين همان كس است كه يتيم را بسختى مىراند (2) | | فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ﴿2﴾ | و به خوراكدادن بينوا ترغيب نمىكند (3) | | وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿3﴾ | پس واى بر نمازگزارانى (4) | | فَوَيْلٌ لِّلْمُصَلِّينَ ﴿4﴾ | كه از نمازشان غافلند (5) | | الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿5﴾ | آنان كه ريا مىكنند (6) | | الَّذِينَ هُمْ يُرَاؤُونَ ﴿6﴾ | و از [دادن] زكات [و وسايل و مايحتاج خانه] خوددارى مىورزند (7) | | وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿7﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
