|
|
|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد (1) | | وَالسَّمَاء وَالطَّارِقِ ﴿1﴾ | و تو چه دانى كه اختر شبگرد چيست (2) | | وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ ﴿2﴾ | آن اختر فروزان (3) | | النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿3﴾ | هيچ كس نيست مگر اينكه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است (4) | | إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ ﴿4﴾ | پس انسان بايد بنگرد كه از چه آفريده شده است (5) | | فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ ﴿5﴾ | از آب جهندهاى خلق شده (6) | | خُلِقَ مِن مَّاء دَافِقٍ ﴿6﴾ | [كه] از صلب مرد و ميان استخوانهاى سينه زن بيرون مىآيد (7) | | يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ ﴿7﴾ | در حقيقت او [= خدا] بر بازگردانيدن وى بخوبى تواناست (8) | | إِنَّهُ عَلَى رَجْعِهِ لَقَادِرٌ ﴿8﴾ | آن روز كه رازها [همه] فاش شود (9) | | يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ ﴿9﴾ | پس او را نه نيرويى ماند و نه يارى (10) | | فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
