| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
حاء ميم (1) | | حم ﴿1﴾ |
سوگند به كتاب روشنگر (2) | | وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿2﴾ |
[كه] ما آن را در شبى فرخنده نازل كرديم [زيرا] كه ما هشداردهنده بوديم (3) | | إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ﴿3﴾ |
در آن [شب] هر [گونه] كارى [به نحوى] استوار فيصله مىيابد (4) | | فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿4﴾ |
[اين] كارى است [كه] از جانب ما [صورت مىگيرد] ما فرستنده [پيامبران] بوديم (5) | | أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿5﴾ |
[و اين] رحمتى از پروردگار توست كه او شنواى داناست (6) | | رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿6﴾ |
پروردگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آن دو است اگر يقين داريد (7) | | رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿7﴾ |
خدايى جز او نيست او زندگى مىبخشد و مىميراند پروردگار شما و پروردگار پدران شماست (8) | | لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿8﴾ |
ولى نه آنها به شك و شبهه خويش سرگرمند (9) | | بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿9﴾ |
پس در انتظار روزى باش كه آسمان دودى نمايان برمىآورد (10) | | فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاء بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿10﴾ |