New Page 1
ملاحظات تاريخي
در قرون اوليه ميلادي اندونزي تحت نفوذ هندوها بود. در قرن هفتم ميلادي
امپراطوري بزرگي در آن بوجود آمد كه بستگي فراواني با آئين هاي بودايي و هندو
داشت.دين اسلام از قرن سيزدهم ميلادي بوسيله بازرگانان هندي در آن رواج يافت كه
اوايل در سوماترا و بتدريج در جزاير جاوه و سلبس همه گير شد.
ازقرون پانزدهم و شانزدهم ميلادي نفوذ خارجيان بدانجا آغاز شد كه منجر به سلطه
پرتقال در قرن شانزدهم گرديد. پرتقاليها آن را به چند قسمت تقسيم كردند تا حكومت بر
آن آسانتر باشد، اما حكومت آنان ديري نپائيد و هلنديها در سالهاي اوليه قرن هفدهم
اندونزي را تصرف كرده تا حدود سه قرن و نيم آن را استعمار و استثمار كردند.
در اوايل سلطه هند، شركت هند شرقي هلند زمام امور را نزديك به دو قرن (1798 –
1602) اداره كرد اما از آن تاريخ اين شركت منحل شد و حكومت هلند اداره امور اندونزي
را عهده دار گرديد. حدود يك قرن و نيم پيش اندونزي بتصرف انگليس درآمد، اما هلنديها
در سال 1816 حكومت خود را بر آن اعاده كردند.درآغاز جنگ جهاني دوم هلند دراين
سرزمينها كه به هند هلند معروف بود، انحصار بعضي از محصولات كشاورزي و معدني را
بعهده داشت. هلنديها در همين زمان ها شوراهاي دهات و مجلس خلق را كه قسمتي از
نمايندگان آنها توسط مردم انتخاب ميشدند تأسيس كردند. در آن زمان اندونزي نمونه يك
مستعمره كاملاٌ سرمايه داري بود كه ثروت و مكنت هلنديها را تأمين ميكرد.
از اواسط تا اواخر جنگ جهاني دوم اندونزي تحت اشغال ارتش ژاپن درآمد. با پايان
جنگ دوم و تسليم نيروهاي ژاپني، كليه سلاحهاي ژاپني ها بدست مليون افتاد (حزب مليون
متشكل از دو اتحاديه اسلامي و حزب كمونيست بود).درسال 1945سوكارنو اعلام استقلال
كرد.هلنديها با اعلام استقلال يكطرفه سوكارنو سخت مخالفت كردند و به لشكر كشي
پرداختند. اما سازمان ملل در اين موضوع دخالت كرد و دولت هلند ناچار با حكومتي بنام
اتحاديه اندونزي و هلند موافقت كرد. تا اينكه در سال 1956 جمهوري اندونزي اين
اتحاديه را رد كرده ، پس از آن كاملاٌ خود را مستقل خواند و سوكارنو بعنوان اولين
رئيس جمهوري آن شروع به كار نمود.درسال 1965 بوسيله يك كودتاي نظامي قدرت اجرايي از
دست رئيس جمهوري مردمي آن سوكارنو سلب شد و خود او نيز دو سال بعد در سال 1967 بر
كنار شد و سوهارتو كه از طرف قدرتهاي غربي حمايت ميشد، قدرت را بدست گرفت. پس از
اين اقدامات حزب كمونيست اندونزي نيز غيرقانوني اعلام گرديد و بعد از آن تاكنون
سوهارتوبه رياست جمهوري اندونزي انتخاب شده است.درسال 1968 مردم ايريان غربي با
انجام رفراندم آمادگي خود را براي الحاق به اندونزي اعلام كردند و بدينوسيله خود را
از يوغ استعمار هلند رهانيدند. همچنين در سال 1975 تيمور شرقي نيز تحت اشغال نظامي
اندونزي درآمد. اين جزيره قبلاٌ در دست پرتقاليها بود.
ملاحظات جغرافيايي
اندونزي با 024, 042, 2 كيلومتر مربع وسعت (سيزدهمين كشو جهان ) در نيمكره شرقي،
در جنوب شرقي آسيا، در اقيانوس هند و درياهاي وابسته به آن واقع شده و متشكل از
مجمع الجزاير و جزيره هاي فراوان (حدود 600 , 13 جزيره) است و خط استوا از آن
ميگذرد. اندونزي در جزيره گينه نوبا پاپوا و همچنين در جزيره برنئو با مالزي مرز
مشترك دارد. اين كشور را مي توان از لحاظ وضعيت طبيعي به چند قسمت زير تقسيم
كرد:جزيره سوماترا: يكي از بزرگترين جزيره هاي جهان است و با جزيره هاي جاوه، سلبس
و برنئو، در مجموع، جزاير سونداي بزرگ ناميده مي شود. قسمت عمده آن را جلگه ها و
نواحي پست شامل شده و ارتفاعات آن (ازجمله كوههاي باريسان) در كناره غربي آن تا سمت
شمال گسترده و داراي وسعت زيادي مي باشند. رودهاي آن كوتاه و پرآب بوده و اكثراٌ از
سمت غرب به شرق جاريندو مهمترينش عبارتند از: كامپار، بارومون، ايندراگيري، روكان،
موسي و هاري. جنگلها كه اغلب غيرقابل نفوذند، وسعت زيادي دارند. و مرداهاي وسيعي
نيز در كرانه شرقي آن وجود دارد. بلندترين نقطه آن قله كرينتجي (3800 متر
است).جزيره جاوه: پنجمين جزيره وسيع اندونزي و پرجمعيت ترين آن ها است كه بيش از
65% جمعيت كشور در آن زندگي ميكنند. كوهها در تمام نقاط آن پراكنده شده و قسمت اعظم
آن را جلگه ها و جنگلها شامل ميشوند. رودهاي آن عمدتاٌ كوتاه و پرآب بوده و
مهمترينشان عبارتند از: سولو، سرانگ، تاروم، سرايو، و مانوك. بلندترين نقطه آن قله
سمرو با 676, 3 متر ارتفاع است.
جزيره برنئو: قسمت اعظم اين جزيره متعلق به اندونزي است كه در اصطلاح محلي به آن
كاليمانتان گفته ميشود. ارتفاعات آن عمدتاٌ در نواحي شمالي واقع شده و قسمت اعظم آن
را جنگلها و جلگه ها شامل مشيوند. رودهاي طويلي در آن جريان دارند از جمله: باريتو،
ماهاكام، نگارا، كايان و كاپواس. بلندترين نقطه آن 988,2متر ارتفاع دارد.جزيره سلبس
(سلب) جزيره اي كوهستاني و مرتفع است كه قسمت اعظم آن را جنگلها پوشانده اند.از
رودهاي آن ميتوان از:ماريسا،كاراما ،ماماسا، بونگكا و پالونامبرد. قله رانتكومبولا
با 455 , 3 متر ارتفاع بلندترين نقطه آن است. نام محلي اين جزيره ، سولاوسي است.
جزيره گينه نو: نيمه غربي اين جزيره كه اصطلاحاٌ ايريان غربي گفته ميشود و به
اندونزي تعلق دارد. نواحي مركزي و شمالغربي آن را كوهها و نواحي بلند پوشانده و
قسمت اعظم آن را جنگلها و جلگه ها تشكيل ميدهند. رود ديگول مهمترين رود آن است.
بلندترين نقطه آن قله جايا (029 , 5 متر ) است.
جزاير سونداي كوچك (نوساتنگارا): اين جزاير بين جزيره جاوه و جزيره گينه نو واقع
شده و عمدتاٌ كوهستاني و مرتفع ميباشند. بزرگترين جزيره هاي آن عبارتند از:
سومباوا، فلورس، سومبا، تيمور و بالي.
ساير جزاير غربي: كه در اطراف جزيره هاي برنئو، جاوه و سوماترا واقع شده و
عمدتاٌ كم ارتفاعند. بزرگترين جزيره آن، بانگكا مي باشد.
ساير جزاير شرقي: كه مجموعاٌ به جزاير ملوك ياا ويه معروف هستند و در اطراف
جزيره هاي سلس و گينه نو واقع شده و كوهستاني و مرتفع اند. جزيره هاي هالماهرا و
سرام بزرگترين جزيره هاي اين نواحي مي باشند.بر روي هم اندونزي سرزميني نيمه
كوهستاني است. جلگه هاي آن عمدتاٌ در جزيره هاي جاوه و سوماترا و جزاير سونداي كوچك
(نوساتنگارا) و جنگلهاي آن عمدتاٌ در جزيره هاي برنئو، گينه نو، و سوماترا واقع شده
اند. آب و هواي آن گرم و مرطوب و پرباران است.بلندترين نقطه آن قله جايا با 029, 5
متر ارتفاع است. طويلترين رود آن باريتو (885 كيلومتر)، و درياچه توبا (500,
2كيلومتر مربع) وسعيترين درياچه آن است. جزيره هاي گينه نو (به انضمام پاپوا 946 ,
789كيلومتر مربع) ، برنئو ( به انضمام قسمت مالي 096, 751كيلومتر
مربع)،سوماترا(758, 424كيلومتر مربع)،سولاوسي(033, 189 كيلومتر مربع)، جاوه (500,
125 كيلومتر مربع). تيمور (483, 29 كيلومتر مربع)، بانگكا (940, 11 كيلومتر مربع)،
بالي (561, 5 كيلومتر مربع) و مادورا (471, 5 كيلومتر مربع) وسيعترين جزيره هاي آن
مي باشند.
ملاحظات سياسي
حكومت اين كشور جمهوري است و رئيس جمهور ژنرال سوهارتو ميباشد كه درسال 1978
مجداٌ انتخاب گرديده و آدام ماليك معاونت وي را بعهده دارد. قوه مقننه از(مجمع
شوارئي مردم) با 920 عضو تشكيل يافته كه 460 نفرشان (360 انتخابي و 100 انتصابي)
تشكيل (مجلس نمايندگان مردم) را ميدهند.
قانون اساسي موجود در سال 1945 تدوين شده است . براساس آخرين تقسيمات كشوري
اندونزي از 27 ايالت تشكيل گرديده كه بصورت نسبتاٌ فدرال، زير نظر فرماندار حكومت
مركزي و شوراي انتخابي محلي اداره مي گردد.فعاليت احزاب در اندونزي محدود بوده و
كمتر حزبي اجازه فعاليت دارد.
دو حزب مهم آن عبارتند از:حزب دموكراتيك اندونزي (متشكل ازچند گروه عمدتاٌ
مسيحي) وحزب توسعه متحد (متشكل از گروههاي اسلامي).اندونزي در سال 1949 ازهلند
مستقل شد.روزملي آن برابر با هجده ماه اوت بوده و در سال 1950به عضويت سازمان ملل
درآمد.
علاوه بر آن درسازمانهاي برنامه كلمبو،آسه آن،سي سي دي،اسكاپ،فائو،گات،يا
آآ،بانك جهاني،ايكائو، ايفك، ايلو، ايمكو،اوپك،ايمف،ايتو،يونسكو، يوپو، وهو،
ومو،كنفرانس اسلامي وكشورهاي غيرمتعهد نيزعضويت دارد:
ملاحظات اقتصادي
واحد پول اندونزي روپيه (Rp)معادل100 سن است كه هر 5/627 واحد آن برابر با يك
دلار است.در سال 1979 توليد ناخالص ملي آن بالغ بر 55/56 ميليارد دلار بوده (درآمد
سرانه 382 دلار) كه 16% آن از صنايع و 36% از كشاورزي و 12% از معدن داراي بدست
ميآيد.نرخ سالانه رشد توليد ناخالص ملي حدود 7/5% است درآمد بودجه ملي درسال1976
بالغ بر90/7 ميليارد دلار و هزينه هاي بودجه درهمين سال معادل 66/7 ميليارد دلار
بوده است.واردات اندونزي درسال 1977 حدود 7/6 ميليارد دلار بوده كه بيشتر شامل:
منسوجات، ماشين آلات، وسائط نقليه، برنج و موادشيميائي است كه اكثراٌ از كشورهاي
ژاپن (30%)، امريكا (16%) و آلمان(8%) ورود ميشود.ميزان صادرات اين كشور حدود
6/11ميليارد دلار است كه بيشتر شامل: نفت خام و توليدات نفتي
(67%)،قلع،نيكل،مس،قهوه وتنباكو است واكثراٌ به كشورهاي ژاپن(53%)، امريكا(20%)
وسنگاپور(7%)صادر ميشود.مهمترين صنايع كشور عبارتند ازغذايي، نساجي، استخراجي،
الكتريكي و صنايع سبك و پلاستيك. چاي، قهوه، تنباكو، شكر، برنج و روغن نارگيل
مهمترين محصولات كشاورزي آن كشور را تشكيل ميدهد و سرانه زمين مزروعي براي هر نفر،
بالغ بر 12/0 هكتار ميباشد. توليد ساليانه گوشت گاو 000,165 تن، گوشت خوك 000,94
تن، گوشت گوسفند 000,39 تن و صيد ماهي 900, 389, 1 تن ميباشد. توليد سالانه نيروي
الكتريسته نيز معادل 35/3 ميليارد كيلو وات ساعت است.اين كشور يكي از كشورهاي عمده
استخراج كننده قلع، لاستيك و نفت (داراي مقام اول در خاور دور) مي باشد. از ديگر
معادن آن ميتوان بوكسيت، نيكل، مس، گاز طبيعي، زغالسنگ و منگنز را نام برد. ميزان
ذخيره منابع نفت اندونزي حدود 10 ميليارد بشكه است (1978).
ملاحظات علمي
طبق آمار سال 1995،جمعيت بي سواد 15سال وبالاترکشور بر2/16درصد کل جمعيت کشور
بالغ مي گردد.
نرخ ثبت نام ناخالص بر مبناي سطوح مختلف آموزشي طي سال 1994
پيش دبستاني : 19 درصد
اولين سطح : 114 درصد
دومين سطح : 48 درصد
سومين سطح : 1/11 درصد
|