بی همگان به سر شود بی​تو به سر نمی​شود . . . داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی​شود
دیده عقل مست تو چرخه چرخ پست تو . . . گوش طرب به دست تو بی​تو به سر نمی​شود
جان ز تو جوش می​کند دل ز تو نوش می​کند . . . عقل خروش می​کند بی​تو به سر نمی​شود
خمر من و خمار من باغ من و بهار من . . . خواب من و قرار من بی​تو به سر نمی​شود
جاه و جلال من تویی ملکت و مال من تویی . . . آب زلال من تویی بی​تو به سر نمی​شود
گاه سوی وفا روی گاه سوی جفا روی . . . آن منی کجا روی بی​تو به سر نمی​شود
دل بنهند برکنی توبه کنند بشکنی . . . این همه خود تو می​کنی بی​تو به سر نمی​شود
بی تو اگر به سر شدی زیر جهان زبر شدی . . . باغ ارم سقر شدی بی​تو به سر نمی​شود
گر تو سری قدم شوم ور تو کفی علم شوم . . . ور بروی عدم شوم بی​تو به سر نمی​شود
خواب مرا ببسته​ای نقش مرا بشسته​ای . . . وز همه​ام گسسته​ای بی​تو به سر نمی​شود
گر تو نباشی یار من گشت خراب کار من . . . مونس و غمگسار من بی​تو به سر نمی​شود
بی تو نه زندگی خوشم بی​تو نه مردگی خوشم . . . سر ز غم تو چون کشم بی​تو به سر نمی​شود
هر چه بگویم ای سند نیست جدا ز نیک و بد . . . هم تو بگو به لطف خود بی​تو به سر نمی​شود

مولانا

دیوان اشعار مولانا

در همین زمینه

مسجد مقدس جمکران (4)

ترا من چشم در راهم...

ای آرزوی پنهان!

یا صاحب الامر

یا اباصالح المهدی

يا مرتضی علی!

مولود کعبه

که مسیحا نفسی می‏آید

خدا کند که بیایی

شب عاشقان بی‏دل چه شبی دراز باشد

کجاست آن فریادرس؟

تو را من چشم در راهم...

اللهم عجل...

فریادرس!

یاد یار مهربان...

نفس باد صبا...

¤ جمعه، 7 مرداد 1384   یادداشت، نظر؟