| | |
به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ |
سوگند به روشنايى روز (1) | | وَالضُّحَى ﴿1﴾ |
سوگند به شب چون آرام گيرد (2) | | وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى ﴿2﴾ |
[كه] پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است (3) | | مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى ﴿3﴾ |
و قطعا آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود (4) | | وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَّكَ مِنَ الْأُولَى ﴿4﴾ |
و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد تا خرسند گردى (5) | | وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى ﴿5﴾ |
مگر نه تو را يتيم يافت پس پناه داد (6) | | أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى ﴿6﴾ |
و تو را سرگشته يافت پس هدايت كرد (7) | | وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿7﴾ |
و تو را تنگدستيافت و بىنياز گردانيد (8) | | وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿8﴾ |
و اما [تو نيز به پاس نعمت ما] يتيم را ميازار (9) | | فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿9﴾ |
و گدا را مران (10) | | وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿10﴾ |
