|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | سوگند به آسمان آكنده ز برج (1) | | وَالسَّمَاء ذَاتِ الْبُرُوجِ ﴿1﴾ | و به روز موعود (2) | | وَالْيَوْمِ الْمَوْعُودِ ﴿2﴾ | و به گواه و مورد گواهى (3) | | وَشَاهِدٍ وَمَشْهُودٍ ﴿3﴾ | مرگ بر آدمسوزان خندق (4) | | قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ ﴿4﴾ | همان آتش مايهدار [و انبوه] (5) | | النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ ﴿5﴾ | آنگاه كه آنان بالاى آن [خندق به تماشا] نشسته بودند (6) | | إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ ﴿6﴾ | و خود بر آنچه بر [سر] مؤمنان مىآوردند گواه بودند (7) | | وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ ﴿7﴾ | و بر آنان عيبى نگرفته بودند جز اينكه به خداى ارجمند ستوده ايمان آورده بودند (8) | | وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿8﴾ | همان [خدايى] كه فرمانروايى آسمانها و زمين از آن اوست و خدا[ست كه] بر هر چيزى گواه است (9) | | الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿9﴾ | كسانى كه مردان و زنان مؤمن را آزار كرده و بعد توبه نكردهاند ايشان راست عذاب جهنم و ايشان راست عذاب سوزان (10) | | إِنَّ الَّذِينَ فَتَنُوا الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ثُمَّ لَمْ يَتُوبُوا فَلَهُمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَلَهُمْ عَذَابُ الْحَرِيقِ ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|