|
|
|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | يس[/ياسين] (1) | | يس ﴿1﴾ | سوگند به قرآن حكمتآموز (2) | | وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ ﴿2﴾ | كه قطعا تو از [جمله] پيامبرانى (3) | | إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿3﴾ | بر راهى راست (4) | | عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿4﴾ | [و كتابت] از جانب آن عزيز مهربان نازل شده است (5) | | تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ ﴿5﴾ | تا قومى را كه پدرانشان بيمداده نشدند و در غفلت ماندند بيم دهى (6) | | لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ ﴿6﴾ | آرى گفته [خدا] در باره بيشترشان محقق گرديده است در نتيجه آنها نخواهند گرويد (7) | | لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿7﴾ | ما در گردنهاى آنان تا چانههايشان غلهايى نهادهايم به طورى كه سرهايشان را بالا نگاه داشته و ديده فرو هشتهاند (8) | | إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلًا فَهِيَ إِلَى الأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ ﴿8﴾ | و [ما] فراروى آنها سدى و پشتسرشان سدى نهاده و پردهاى بر [چشمان] آنان فرو گستردهايم در نتيجه نمىتوانند ببينند (9) | | وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ ﴿9﴾ | و آنان را چه بيم دهى [و] چه بيم ندهى به حالشان تفاوت نمىكند نخواهند گرويد (10) | | وَسَوَاء عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ ﴿10﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
