|
|
|
|
|
| | | به نام خداوند رحمتگر مهربان | | بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ | آنگاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود (1) | | إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿1﴾ | و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند (2) | | وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿2﴾ | و انسان گويد [زمين] را چه شده است (3) | | وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا ﴿3﴾ | آن روز است كه [زمين] خبرهاى خود را باز گويد (4) | | يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿4﴾ | [همان گونه] كه پروردگارت بدان وحى كرده است (5) | | بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا ﴿5﴾ | آن روز مردم [به حال] پراكنده برآيند تا [نتيجه] كارهايشان به آنان نشان داده شود (6) | | يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿6﴾ | پس هر كه هموزن ذرهاى نيكى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد (7) | | فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ﴿7﴾ | و هر كه هموزن ذرهاى بدى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد (8) | | وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ﴿8﴾ |
|
|
|
|
|
|