|
|
|
|
|
|
|
| | | و [لوط] آنها را از عذاب ما سخت بيم داده بود و[لى] در تهديدها[ى ما] به جدال برخاستند (36) | | وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ ﴿36﴾ | و از مهمان[هاى] او كام دل خواستند پس فروغ ديدگانشان را سترديم و [گفتيم] [مزه] عذاب و هشدارهاى مرا بچشيد (37) | | وَلَقَدْ رَاوَدُوهُ عَن ضَيْفِهِ فَطَمَسْنَا أَعْيُنَهُمْ فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿37﴾ | و به راستى كه سپيدهدم عذابى پيگير به سر وقت آنان آمد (38) | | وَلَقَدْ صَبَّحَهُم بُكْرَةً عَذَابٌ مُّسْتَقِرٌّ ﴿38﴾ | پس عذاب و هشدارهاى مرا بچشيد (39) | | فَذُوقُوا عَذَابِي وَنُذُرِ ﴿39﴾ | و قطعا قرآن را براى پندآموزى آسان كرديم پس آيا پندگيرندهاى هست (40) | | وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّكِرٍ ﴿40﴾ | و در حقيقت هشداردهندگان به جانب فرعونيان آمدند (41) | | وَلَقَدْ جَاء آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ ﴿41﴾ | [اما آنها] همه معجزات ما را تكذيب كردند تا چون زبردستى زورمند [گريبان] آنان را گرفتيم (42) | | كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذْنَاهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُّقْتَدِرٍ ﴿42﴾ | آيا كافران شما از اينان [كه برشمرديم] برترند يا شما را در نوشتهها[ى آسمانى] خط امانى است (43) | | أَكُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِّنْ أُوْلَئِكُمْ أَمْ لَكُم بَرَاءةٌ فِي الزُّبُرِ ﴿43﴾ | يا مىگويند ما همگى انتقامگيرنده [و يار و ياور همديگر]يم (44) | | أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُّنتَصِرٌ ﴿44﴾ | زودا كه اين جمع در هم شكسته شود و پشت كنند (45) | | سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ ﴿45﴾ |
|
|
|
|
|
|
|
