جشن «سده» بزرگترين جشن آتش و يكي از كهنترين آيينهاي شناخته شده در ايران باستان است. در اين جشن در آغاز شامگاه دهم بهمنماه، همه مردمانِ آئين زرتشت سرزمينهاي ايراني بر بلنداي كوهها و بام خانهها، آتشهايي برميافروخته و هنوز هم كموبيش بر ميافروزند. مردمان نواحي مختلف در كنار شعلههاي آتش و با توجه به زبان و فرهنگ خود، سرودها و ترانههاي گوناگوني را خوانده و آرزوي رفتن سرما و آمدن گرما را ميكنند. همچنين در برخي نواحي، به جشنخواني، بازيها و نمايشهاي دستهجمعي نيز ميپردازند.